“Πηγαίνοντας στην Σαγκάη πίστευα ότι με μια θέση στην 10άδα θα είμαι πολύ ευχαριστημένος και με ένα μετάλλιο χαρούμενος. Αυτό το χρυσό όμως ήταν πραγματικά αναπάντεχο” εξομολογείται ο παγκόσμιος πρωταθλητής των 10χλμ. Σπύρος Γιαννιώτης μιλώντας από την μακρινή Σαγκάη στο contra.gr.
Παρά τον τραυματισμό στον καρπό του δεξιού του χεριού που τον ταλαιπωρούσε εδώ κι ένα μήνα υποχρεώνοντας τον μάλιστα όταν δεν κολυμπούσε να φοράει ειδικό νάρθηκα , ο Κερκυραίος κολυμβητής κατάφερε να “εκθρονίσει” όπως αναφέρουν όλα τα διεθνή πρακτορεία τον βασιλιά των μεγάλων αποστάσεων στη θάλασσα Γερμανό Τόμας Λούρτζ και να ανεβεί στο ψηλότερο σκαλί του βάθρου στέλνοντας σαφή μηνύματα ενόψει των Ολυμπιακών αγώνων του Λονδίνου.
Έφαγα ξύλο αλλά και έριξα
“Ούτε να κόψω με το μαχαίρι δεν μπορούσα από τον πόνο” εξομολογείται για το πρόβλημά που αντιμετώπιζε στο χέρι”. Ένα πρόβλημα όμως που δεν στάθηκε ικανό να του στερήσει το σπουδαιότερο μετάλλιο που έχει κερδίσει η Ελλάδα σε παγκόσμιο πρωτάθλημα υγρού στίβου. “Πλέον έχω σύμμαχο την εμπειρία που σε συνδυασμό με την πολύ δουλειά και την σωστή τακτική έφεραν αυτό το αποτέλεσμα” λέει ενώ δεν κρύβει ότι και σε αυτό τον αγώνα έφαγε ξύλο αλλά και έριξε προκειμένου να βγει τελικά νικητής . “Έφαγα αρκετές αλλά έριξα και αρκετές αναγκαστικά προκειμένου να καταφέρω να ξεφύγω και να ακολουθήσω την τακτική που είχα αποφασίσει. Το σημαντικό είναι ότι δεν έπεσα στις παγίδες όπως στα 7.5 χιλιόμετρα που το γκρουπ των κολυμβητών που βρισκόμουν δεν πέρασε κοντά από τις εξέδρες προκειμένου να μην πάρουμε τους ηλεκτρολύτες που μας δίνουν οι προπονητές μας αφού αυτοί αντέχανε . Εγώ ρίσκαρα , έκανα την παράκαμψη και ξαναμπήκα μπροστά κάτι που αποδείχθηκε σημαντικό αφού όσοι δεν πήραν υγρά έμεινα στην συνέχεια” .
Επί 1 ώρα και 54 λεπτά κολυμπούσε ο Σπύρος Γιαννιώτης στα ζεστά νερά της Σαγκάης , όσο περίπου ένας πολύ καλός δρομέας στο Μαραθώνιο και το μόνο που σκεφτόταν ήταν η τακτική του “Ο κόσμος νομίζει ότι είναι πολύ μεγάλο το διάστημα αυτό. Κι όμως περνάει πολύ γρήγορα. Συνεχώς πρέπει να σκέφτεσαι την επόμενη κίνησή του , δεν μπορείς ούτε για ένα λεπτό να ξεχαστείς γιατί έχασες το παιχνίδι. Για μένα ο αγώνας ξεκίνησε ήρεμα, μετά από 2-3 χιλιόμετρα ζορίστηκα κάπως αλλά όταν στο 8ο χιλιόμετρο μπήκα μπροστά είπα ότι μπορώ να τα καταφέρω,. Στα τελευταία 200μ. κατάλαβα ότι έχω την δυνατότητα να κερδίσω το χρυσό”.
Τώρα θα με κυνηγάνε...
Ένα χρυσό που όπως αναφέρει και ο ίδιος αλλάζει τα δεδομένα στο αγώνισμα . “Τώρα δεν θα κυνηγάω ,εγώ , θα με κυνηγάνε” μας λέει ωστόσο για την επόμενη χρονιά και τους Ολυμπιακούς αγώνες του Λονδίνου προτιμά να κρατάει χαμηλούς τους τόνους. “Τον Αύγουστο θα γίνει ένα test event στον μέρος όπου θα πραγματοποιηθεί το αγώνισμα και θα είμαι εκεί. Το σημαντικότερο είναι να έχω την υγεία μου και το μυαλό μου συγκεντρωμένο όλα τα άλλα θα τα δούμε στην πορεία” δηλώνει και εναρμονίζεται απόλυτα στην σκέψη του προπονητή του και μέντορά τουΝίκου Γέμελου με τον οποίο έχουν ξεκινήσει μαζί αυτή την περιπλάνηση στην “θάλασσα των μεταλλίων” τα τελευταία χρόνια.
