Τρίτη 23 Αυγούστου 2011

Ο «θρύλος» του ιταλικού ποδοσφαίρου…

Για πολλούς είναι ο κορυφαίος ποδοσφαιριστής που έχει αναδείξει η Ιταλία. Ο λόγος για τον «θρύλο» της Serie A και της «σκουάντρα ατζούρα», Τζουζέπε Μεάτσα...
Γεννήθηκε σαν σήμερα 23/8/1910 και ήταν ένας πραγματικός πρωταθλητής, ο οποίος αγαπήθηκε όσο λίγοι στο χώρο του ποδοσφαίρου. Η ζωή, δεν ήταν όμως πάντα καλή μαζί του. Το 1924 χάνει τον πατέρα του κατά τη διάρκεια του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου. Για να μπορέσει να επιβιώσει μαζί με τη μητέρα του, πουλούσε φρούτα στην αγορά του Μιλάνου. Βλέπετε, τότε οι ποδοσφαιριστές δεν έπαιρναν τα χρήματα με τα οποία αμείβονται σήμερα…
Το ταλέντο που είχε όμως δεν μπορούσε να μείνει ανεκμετάλλευτο. Πώς θα μπορούσε άλλωστε; Από τα 17 του φορούσε τη φανέλα της Ίντερ, ενώ τρία χρόνια αργότερα κλήθηκε και στο αντιπροσωπευτικό συγκρότημα της πατρίδας του. Αν και ξεκίνησε ως μεσοεπιθετικός, αργότερα παίζει στη θέση του δεξιού χαφ. Λίγη σημασία έχει όμως, μιας και οπουδήποτε και να αγωνιζόταν στην επίθεση τα κατάφερνε περίφημα.
Οι εκτελέσεις φάουλ του; Μοναδικές… Αυτό που θυμούνται πολύ είναι ό τρόπος με τον οποίο ανάγκαζε τον τερματοφύλακα της άλλης ομάδας, να βγει από την εστία του και να την αφήσει αφύλαχτη.

Ο παίκτης σύνδεσε το όνομά του και τα καλύτερά του παιχνίδια με την Ίντερ. Ωστόσο, ένα πρόβλημα υγείας που είχε τον ανάγκασε να μείνει εκτός αγωνιστικών χώρων για περίπου ένα χρόνο. Η επιστροφή του στα γήπεδα δεν ήταν με τη φανέλα των «νερατζούρι», αλλά με αυτή της μισητής αντιπάλου, της Μίλαν. Αγωνίστηκε επίσης στις Γιουβέντους, Βαρέζε και Αταλάντα Μπέργκαμο.
Στην Ίντερ έπαιξε  για 13 ολόκληρα χρόνια, κατακτώντας δύο πρωταθλήματα. Αναδείχθηκε τρεις χρονιές πρώτος σκόρερ της Serie A, τις περιόδους 1929-30(31 γκολ), 1935-36 (25 γκολ), 1937-38(20 γκολ).
Κατάφερε να σκοράρει πάνω από 20 τέρματα οκτώ φορές, ενώ δύο φορές σημείωσε πάνω από 30. Ο Μεάτσα, θεωρείται ως ο καλύτερος παίκτης στον κόσμο τη δεκαετία του 1930.
Μαζί με τον Ζοσέ Αλταφίνι, είναι στην τρίτη θέση των πρώτων σκόρερ της Serie A με 216 γκολ.
Έκλεισε την καριέρα του το 1948 στην ηλικία των 38, φορώντας τη φανέλα της  αγαπημένης του ομάδας, της Ίντερ.
Προσπάθησε να ακολουθήσει και καριέρα προπονητή, αλλά δεν είχε την ίδια επιτυχία που γνώρισε ως παίκτης.
Στις 9 Φεβρουαρίου 1930 στη Ρώμη, κάνει ντεμπούτο με την εθνική ομάδα και σημειώνει το δεύτερο γκολ εναντίον της Ελβετίας, ματς στο οποίο η Ιταλία νικά με σκορ 4-2. Η αναγνώριση προς το πρόσωπό του έρχεται την  ημέρα της 11ης Μαΐου του 1930, όταν η «σκουάντρα ατζούρα» αγωνίζεται κόντρα στην Ουγγαρία.
Το 1934, ο τελικός του Παγκοσμίου Κυπέλλου φιλοξενείται στην Ιταλία, με τη διοργανώτρια χώρα να κατακτά το τρόπαιο κόντρα στην Τσεχοσλοβακία με σκορ 2-1. Κατέκτησε ακόμα ένα Μουντιάλ, αυτό του 1938.
Τελευταίο ματς που φόρεσε την φανέλα με το εθνόσημο στο στήθος ήταν στις 20 Ιουλίου του 1939 στο Ελσίνκι κόντρα στη Φινλανδία, αγώνας που έληξε με σκορ 3-2 υπέρ ων Ιταλών.

Ο Τζουζέπε Μεάτσα, άφησε την τελευταία του πνοή στην πόλη Ραπάλο στις  27 Οκτωβρίου του 1979, από μια ανίατη ασθένεια. Λίγους μήνες αργότερα, το στάδιο του «Σαν Σίρο» θα πάρει το όνομά του, κάτι που δεν θα αποδεχθούν οι φίλαθλοι των «ροσονέρι».  
Τα χρήματα που έβγαζε τα ξόδευε, κυρίως τα έδινε στους συμπαίκτες του. Τι έλεγε σε όσους τον ρωτούσαν για ποιο λόγο το έκανε; Η απάντηση ήταν αφοπλιστική: «Γιατί το κάνω; Έτσι, μέχρι να βρουν δουλειά...».