Αν και την ονομάζουμε θάλασσα, η Νεκρά Θάλασσα είναι στην πραγματικότητα λίμνη. Πρόκειται για μια απομονωμένη λεκάνη η οποία το χειμώνα και την άνοιξη προμηθεύεται νερό από τον Ιορδάνη Ποταμό και άλλα μικρότερα ποτάμια, ενώ το καλοκαίρι η στάθμη των υδάτων της μειώνεται πολύ λόγω της εξάτμισης που προκαλεί το ξηρό και ζεστό κλίμα της περιοχής.Ακριβώς γι' αυτό το λόγο, μέσα σε διάστημα χιλιάδων χρόνων τα άλατα του νερού έχουν αποκτήσει μεγάλη συγκέντρωση. Σήμερα η μέση αλατότητα της Νεκράς Θάλασσας (23%) υπερβαίνει κατά δέκα φορές εκείνη των ωκεανών. Αυτό το φαινόμενο προκαλεί επίσης αύξηση της πυκνότητας του νερού, δυσκολεύοντας τη διάχυση του οξυγόνου.
Έτσι το συναντάμε μόνο στα πρώτα σαράντα μέτρα από την επιφάνεια, ενώ παρακάτω απουσιάζει και τη θέση του παίρνει το δηλητηριώδες υδρόθειο. Δεν είναι λοιπόν και τόσο εύκολη η ζωή σε τόσο ακραίες συνθήκες, πράγμα που σημαίνει ότι στη Νεκρά Θάλασσα δεν υπάρχουν ψάρια. Έχουν βρεθεί όμως διάφοροι μικροοργανισμοί: ένα βλεφαριδοφόρο πρωτόζωο, κάποια είδη γαλάζιων φυκιών, ένα πράσινο φύκι και διάφορα βακτήρια, τα οποία παίρνουν ενέργεια εκμεταλλευόμενα το θείο, το σίδηρο, το άζωτο, την αμμωνία και την κυτταρίνη.
Μερικά απ' αυτά ζουν και χωρίς οξυγόνο. Το Flavobacterium halobium (Φλαβοβακτήριο το αλόβιο), που δεν ξεπερνά το ένα χιλιοστό του χιλιοστού και είναι αβλαβές για τον άνθρωπο, και το Halobacterium halobium (Αλοβακτήριο το αλόβιο), που διαθέτει μια κόκκινη χρωστική η οποία του επιτρέπει να χρησιμοποιεί την ηλιακή ενέργεια και να αποβάλει την περίσσεια αλατιού.
