Σήμερα που παίκτες αλλάζουν εθνικότητα για τα φράγκα, πόσο ξένη φαντάζει η ιστορία του Αυστριακού Ματίας Ζίντελαρ που δολοφονήθηκε επειδή αρνήθηκε να παίξει για τους Ναζί.
* Ο Ματίας Ζίντελαρ υπήρξε ο πρώτος μεγάλος αστέρας του ποδοσφαίρου που πρωταγωνίστησε σε διαφημιστικά σποτ στο ραδιόφωνο και διαφήμισε σε αφίσες από γλυκά μέχρι πορτοφόλια...
«Ο Ζίστσεκ σκόραρε δύο φορές. Ωστόσο, το γκολ του Ζίντελαρ ήταν ένα έργο τέχνης που κανείς άλλος πριν ή μετά από αυτόν δεν θα μπορέσει να αντιγράψει. Ο κόσμος στο Λονδίνο σηκώθηκε όρθιος για να το χειροκροτήσει και κάθισε ξανά μετά από 20 λεπτά». Με αυτό τον τρόπο ο Βέλγος διαιτητής που διεύθυνε τη νίκη (4-3) της Αγγλίας επί της Αυστρίας το 1932, περιέγραψε με την έξωθεν καλή μαρτυρία του το σλάλομ του Ματίας Ζίντελαρ, ο οποίος πέρασε όλη την αγγλική ομάδα. Χρειάστηκε να μεσολαβήσουν 54 χρόνια για να τον μιμηθεί ο Ντιέγκο Αρμάντο Μαραντόνα.
Ο θρύλος της Wunderteam
Κάπως έτσι ξεκίνησε ο θρύλος της Wunderteam (σ.σ.: Βούντερτιμ), της περίφημης Εθνικής Αυστρίας που ονομάστηκε «Ομάδα όνειρο» και του ηγέτη της, Ματίας Ζίντελαρ (ο κορυφαίος παίκτης στον κόσμο πριν από το Β' Παγκόσμιο Πόλεμο). Τα επιτεύγματα της και ο τρόπος που αντιλαμβανόταν το ποδόσφαιρο εκείνο το σύνολο του εξαιρετικού κόουτς Ούγκο Μάισλ, ήταν κάτι το πρωτόγνωρο για την εποχή του Μεσοπολέμου (μεταξύ των δύο Παγκοσμίων Πολέμων).
Οι ιστορικοί του αθλήματος την θεωρούν ως την πρώτη επαναστατική Εθνική όλων των εποχών και την πρώτη από τις τρεις Βασίλισσες που έμειναν δίχως στέμμα (μαζί με τις Ουγγαρία 1954, Ολλανδία 1974), καθώς αποκλείστηκε στα ημιτελικά του 1934 από την διοργανώτρια και μετέπειτα κάτοχο Ιταλία του Μουσολίνι (νίκησε στον ημιτελικό με διαιτητικό έγκλημα).
Το ΟΧΙ στους Ναζί
Το στοιχείο όμως που έκανε ακόμα πιο συνταρακτική την ιστορία της «Ομάδας όνειρο» και ακόμα περισσότερο του αρχηγού της, ήταν η τραγική κατάληξη που είχαν ομάδα και παίκτης. Στους δικούς μας καιρούς ίσως να φαντάζουν τόσο ξένα όλα αυτά τα πιστεύω, αλλά τότε, με την Ευρώπη να είναι χιλιοβασανισμένη, η πατρίδα ήταν το νούμερο ένα ιδανικό. Τουλάχιστον για τον Ζίντελαρ ήταν. Αυτό φάνηκε ξεκάθαρα το 1938, αλλά και τον επόμενο χρόνο. Η Αυστρία προετοιμαζόταν για το Παγκόσμιο Κύπελλο της Γαλλίας και ήταν μάλιστα εκ των φαβορί για την κατάκτηση του. Ο Μάισλ, ο Ζίντελαρ και η υπόλοιπη παρέα όμως δεν ταξίδεψε ποτέ στο Παρίσι.
Λίγο πριν το Μουντιάλ, η Χιτλερική Γερμανία εισέβαλε στην Αυστρία και την προσάρτησε στα εδάφη της. Οπως συνέβη σε όλες τις εκφάνσεις της ζωής, έτσι και στο ποδόσφαιρο, ανακοινώθηκε το εξής: «Οποιος θέλει να συνεχίσει να παίζει ποδόσφαιρο, οφείλει να το κάνει στα γερμανικά πλαίσια και να παίζει με τα χρώματα της Γερμανίας!». Η Wunderteam έπαψε αυτομάτως να υπάρχει και η πλειονότητα των Αυστριακών διεθνών, επέλεξε να σταματήσει τη μπάλα.
Οταν ντρόπιασε τον Χίτλερ
Οι Γερμανοί όμως ήθελαν σαν τρελοί τον Ζίντελαρ. Ηξεραν πως με αυτόν στην ομάδα τους, θα είχαν ελπίδες για το Μουντιάλ. Του έταξαν τα πάντα, Χρήμα, δόξα, καταξίωση, ζωή! Ο 34χρονος τότε επιθετικός αρνήθηκε, λέγοντας πως δεν άντεχαν τα πόδια του, κάτι που εξόργισε τους κατακτητές. Με το που μπήκε το 1939, οι Γερμανοί θέλησαν να καλοπιάσουν τον αυστριακό λαό και οργάνωσαν ένα φιλικό μεταξύ της Εθνικής τους και της Wunderteam. Η συμφωνία ήταν να λήξει 1-1, ώστε άπαντες να μείνουν ευχαριστημένοι.
Ο Ζίντελαρ δεν μπορούσε να συγκρατήσει την καταπίεση που ένιωθε μέσα του. Ανοιξε το σκορ, περνώντας πέντε αντιπάλους. Αυτό τρέλανε τους Γερμανούς, στους οποίους είχε πει πως δεν άντεχε να παίζει. Επί 90 λεπτά τους έκανε ό,τι ήθελε και στο φινάλε έδωσε ασίστ στον Καρλ Σέτα που διαμόρφωσε το τελικό 2-0. Οι δυο τους πήγαν και στάθηκαν προκλητικά, γελώντας μπροστά από τους Γερμανούς επίσημους. Εκεί βρισκόταν και ο Χίτλερ που προφανώς έδωσε τη μετέπειτα... διαταγή!
Τελευταίο αντίο
Περίπου δύο μήνες αργότερα, ο Ζίντελαρ βρέθηκε νεκρός στο διαμέρισμα του στη Βιέννη. Είπαν πως ευθυνόταν η διαρροή γκαζιού. Αυτή παραμένει μέχρι σήμερα η επίσημη αιτία θανάτου εκείνου που αποκάλεσαν Μότσαρτ, με τη μαγική εμφάνιση του κόντρα στους Ναζί να αποτελεί το ύστατο κονσέρτο του.
Στην κηδεία του παρευρέθηκαν 65.000 συμπατριώτες του που αψήφησαν την σχετική απαγόρευση. Το όνομα του έγινε σύμβολο της αντίστασης στην χώρα και η ιστορία του, μία από τις πλέον θλιβερές στον χώρο της στρογγυλής θεάς, χαράχτηκε για να διηγείται τα ιδανικά μίας άλλης εποχής.
http://www.gazzetta.gr
