Μάλιστα οι χορδές αυτές έχουν απαλότερη και βαθύτερη χροιά ήχου σε σχέση με τις παραδοσιακές χορδές από έντερα ζώων ή άλλο μεταλλικό υλικό.
Η ιδιαίτερότητα του ήχου, σύμφωνα με τους επιστήμονες, οφείλεται στον τρόπο που είναι πλεγμένα τα νήματά τους καθώς δεν δημιουργείται καθόλου κενός χώρος ανάμεσά τους.
Ο επικεφαλής της έρευνας Σιγκεϊγιόσι Οσάκι του Ιατρικού Πανεπιστημίου Νάρα μελετά τις μηχανικές ιδιότητες του μεταξιού της αράχνης και αυτή τη φορά χρησιμοποίησε 300 θηλυκές αράχνες του είδους Nephila maculata, οι οποίες φημίζονται για τους πολύπλοκους ιστούς που δημιουργούν.
Ο ερευνητής χρησιμοποίησε 3.000 έως 5.000 ξεχωριστά αραχνο-νήματα προκειμένου να φτιαχτεί μια πλεξούδα και στη συνέχεια ένωσε τρεις πλεξούδες για να κατασκευάσει μια χορδή.
Σε επόμενη φάση ο Οσάκι έκανε μετρήσεις για τη δυνατότητα να τεντωθεί η κάθε χορδή, ένα κρίσιμος παράγοντας για τους μουσικούς, που ασφαλώς δεν θα ήθελαν να σπάσει μια χορδή τους στο μέσο ενός κοντσέρτου.
Οι δοκιμές έδειξαν ότι ναι μεν οι αραχνο-χορδές αντέχουν λιγότερο τέντωμα και σπάνε πιο εύκολα σε σχέση με τις παραδοσιακές από έντερα ζώων (που όμως χρησιμοποιούνται πιο σπάνια στα σημερινά μουσικά έγχορδα όργανα), αλλά είναι πιο ανθεκτικές από τις πιο ευρέως χρησιμοποιούμενες χορδές που είναι φτιαγμένες από νάϊλον και διαθέτουν περίβλημα από αλουμίνιο.
Οι μουσικοί που κλήθηκαν να παίξουν με τις νέες χορδές, δήλωσαν ότι προτιμούσαν την χροιά του ήχου τους και αισθάνονταν ότι με αυτές θα ήταν σε θέση να δημιουργήσουν μια νέα μουσική!
