Με σχεδόν εβδομαδιαία πλέον συχνότητα, έρχονται από όλον τον
κόσμο και όλα τα Μέσα οι πληροφορίες, αλλά και οι επίσημες ανακοινώσεις για την οριστική ακύρωση και ουσιαστική πτώση της, θριαμβεύουσας εδώ και σχεδόν 100 χρόνια, περιβόητης Θεωρίας της Σχετικότητας.
Η τελευταία και σχεδόν χαριστική βολή κατά της ισχύος αυτής της θεωρίας, είναι εκείνη του Νομπελίστα καθηγητή Φυσικής του πανεπιστημίου Stanford, Robert Β. Laughlin. Ο καθηγητής αυτός έλαβε το Nobel Φυσικής το 1998, για τις εξαιρετικά προχωρημένες πειραματικές του έρευνες και μελέτες στην Κβαντική Φυσική. Το όλο ζήτημα είναι ανατρεπτικής μορφής στον χώρο της κλασσικής Κβαντικής και όπως έχει ήδη αρχίσει να γράφεται, από το 1995 και μετά -και πολύ πιο έντονα μετά την απονομή του βραβείου του 1998 στον Laughlin- ήδη βρισκόμαστε πολύ κοντά στη συστηματική και καθημερινή πειραματική απόδειξη του Αιθέρα.
Στα τέλη του περασμένου Οκτωβρίου ο καθηγητής Robert Laughlin βρέθηκε στην Ιταλία, για να εγκαινιάσει το ετήσιο φεστιβάλ επιστή μης της Γένοβας, που έλαβε χώρα το τελευταίο δεκαήμερο του Οκτώβρη του 2005, με την ευκαιρία του Παγκόσμιου Έτους Φυσικής, που είναι αφιερωμένο και στον Einstein, για τα εκατό χρόνια της Θεωρίας της Σχετικότητας. Εκεί έδωσε μία βαρυσήμαντη συνέντευξη στην έγκυρη εφημερίδα «La Stampa», η οποία δημοσιεύτηκε στις 27 Οκτω βρίου του 2005. Στη συνέντευξη αυτή λοιπόν, ο καθηγητής ανακοίνωσε επισήμως τον «Θάνατο του Einstein»!
Συγκεκριμένα, είπε ότι ο επιστημονικός κόσμος είναι χωρισμένος σε δυο... σύμπαντα! Εκείνο που φτιάχνει θεωρίες και περιμένει τη φύση ή τα πειράματα να υποχρεωθούνε) να επαληθεύσουν τους δημιουργούς τους και εκείνο, στο οποίο οι φυσικοί συνεχώς πειραματίζονται και ερευνούν τη φύση για να την καταλάβουν... Σε αυτή την δεύτερη κατηγορία εντάσει και ο ίδιος τον εαυτό του.
Ταυτόχρονα όμως, κατακεραυνώνει τον Einstein και τη Θεωρία της Σχετικότητας, μαζί και όλα τα «Gedanken Experiment» -τα νοητικά πειράματα δηλαδή, στα οποία ο Einstein στήριξε τη θεωρία του- δηλώνοντας ευθαρσώς, ότι έχει αποδειχθεί πειραματικά πως η θεωρία αυτή δεν ισχύει στην κλίμακα των κβαντικών φαινομένων. Και όχι μόνο αυτό, αλλά και το ότι η περίφημη εξίσωση E=mc2 είναι μία ατελής προσέγγιση μόνο, και όχι ένας πραγματικός τρόπος με τον οποίο δουλεύουν τα πράγματα. Η θεωρία αυτή, υποστηρίζει ο καθηγητής, έχει γίνει, κάτι σαν, εμπορικό σήμα, ένα trademark, ένα «χρυσοφόρο παραμυθάκι», το οποίο έχει βολέψει έναν μεγάλο αριθμό επιστημόνων και εμπορικών δραστηριοτήτων σ' όλο τον κόσμο. Όμως, έχει φτάσει πλέον η ημερομηνία λήξης της.
Αξίζει να τονίσουμε ότι τις δηλώσεις αυτές, δεν τις κάνει κάποιος τυχαίος φυσικός, ενός τυχαίου πανεπιστημίου. Ο Robert Laughlin είναι Νομπελίστας, πράγμα που σημαίνει ότι το παγκόσμιο επίστημονικό «(εγ)κατεστημένο» -υποχρεωτικά και αναντίρρητα, διότι δεν μπορεί να κάνει διαφορετικά- έχει αναγνωρίσει το τεράστιας σημασίας επιστημονικό του έργο, που έχει καθοριστική επίδραση στην πορεία της Φυσικής.
Επομένως, όταν ο Laughlin κάνει λόγο για τα ζητήματα της Σχετικό τητας σε επίπεδο μικροκλίμακας (όπου όλα εκεί συμβαίνουν, στο βαθμό που η συγκεκριμένη θεωρία επιχειρεί να ερμηνεύσει τη φύση, ενώ δεν έχει ποτέ καταφέρει το παραμικρό...), αναφέρεται μετά λόγου γνώσεως και αποδεικτικής υπέροχης.
Επίσης ότι ο Laughlin, ως καθηγητής του Stanford, ομιλεί με βάση όλες τις πληροφορίες που έχει και «από μέσα». Διότι είναι το Πανεπιστήμιο αυτό, που επί 42 χρόνια, σχεδίαζε και, τελικά, υλοποίη σε μαζί με τη NASA, το πείραμα Gravity Probe - 2 για την επαλήθευση της Γενικής Θεωρίας της Σχετικότητας. Το ίδιο πανεπιστήμιο επίσης, ανακοίνωσε ότι χα δεδομένα του πειράματος δεν θα δοθούν στην παγκόσμια κοινότητα, πριν περάσει ένας χρόνος από το πέρας του πειράματος (Αύγουστος 2005), ώστε πρώτα τα δεδομένα να ανα λυθούν καταλλήλως!
Εδώ ουσιαστικά υπάρχει μία συσκότιση του πράγματος (πράγμα το οποίο έχει αναφερθεί και στο σχετικό άρθρο στο ΤΜ, τ. 135), αλλά η συσκότιση αυτή δεν ισχύει για τον Laughlin: Είναι προφανές οτι ο νομπελίστας φυσικός, ως ένας εκ των στρατηγικής σημασίας επιστήμονες του Stanford, γνωρίζει ήδη τα αποτελέσματα από τις πρώτες αναλύσεις. Επομένως, δεν υπήρχε περίπτωση ένας τέτοιος άνθρωπος να διακυβεύσει το κύρος του, αλλά και την εικόνα του ως νομπελίστας...
Φαίνεται λοιπόν, ότι εντείνεται η διαδικασία της οριστικής αποκα θήλωσης των Θεωριών της Σχετικότητας, του Einstein. Στόχος, όμως, δεν είναι απλά η ικανοποίηση από την απαξίωση ενός παράλογου επιστημονικοφανούς μοντέλου. Τότε θα απελευθερωθούν όλες οι τεράστιες, αλλά κρυμμένες, επιστημονικές δυνάμεις που υπάρχουν παγκοσμίως, οι οποίες σιγούσαν τόσες δεκαετίες εξαιτίας της χλεύης που θα αντιμετώπιζαν, εάν μιλούσαν ενάντια των Θεωριών του Einstein. Οι δυνάμεις αυτές θα οδηγήσουν την ανθρωπότητα στο νέο της δημιουργικό δρόμο, μέσα και από μία νέα και τεράστια έκρηξη ουμανισμού που σιγοβράζει.
http://eleftheri-epistimi.blogspot.com
