Πρεμιέρα έκανε στις (07/03) στις ελληνικές αίθουσες το Paperboy. Μια επιεικώς κακή ταινία στην οποία ξεχωρίζει μια και μόνο σκηνή. Αυτή όπου η λαϊκή πλατινέ σερβιτόρα που υποδύεται η Nicole Kidman σκίζει το καλσόν της, ανοίγει διάπλατα τα πόδια της και κάνει με το στόμα της κινήσεις πεοθηλασμού. Όλα αυτά για χάρη του φυλακισμένου John Cusack που -από απόσταση τριών μέτρων- θέλει απεγνωσμένα να νοιώσει άντρας.
Τα 'κλασικά εικονογραφημένα'
Υπάρχουν ορισμένες σκηνές και ταινίες που δεν γίνεται καν να διανοηθείς να παραλείψεις από μια τέτοια λίστα. Αν, όμως, κανείς το λάθος και την παραγεμίσεις μόνο με τέτοιες, καταλήγεις όλο θέμα να βρωμάει ναφθαλίνη.
Από την άλλη, είναι όντως πολύ δύσκολο να μην ρίξεις μια νοσταλγική ματιά ανάμεσα στα πόδια της Sharon Stone στην περιβόητη σκηνή της ανάκρισης από το Βασικό Ένστικτο.
Να μην φτύσεις τον κόρφο σου με την ανάμνηση της αφηνιασμένης Glenn Close να δείχνει στον Michael Douglas πόσο στραβά μπορεί να καταλήξει (σ.σ. τόσο για τον ίδιο, όσο και για το κατοικίδιο κουνέλι του) μια «αθώα» ξεπέτα στο Ολέθρια Σχέση.
Ή να μην χαμογελάσεις ακούγοντας τον χήρο Marlon Brando να διατάζει την Maria Schneider να 'πάει να φέρει το βούτυρο' στην πιο αμφιλεγόμενη σκηνή του Μπερτολουτσικού Last Tango in Paris.
Αν και το γεγονός ότι η Maria (που αργότερα αποκάλυψε ότι ήταν ηρωινομανής bisexual) έκανε πως δεν ήξερε που θα χρησιμοποιηθεί, ήταν μάλλον το μεγαλύτερο υποκριτικό επίτευγμα από όλα.
Πραγματικά αξεπέραστη σκηνή πάθους είναι όταν ο δικηγόρος William Hurt παίρνει μια καρέκλα και σπάει την μπαλκονόπορτα της ραδιούργας συζύγου Kathleen Turner προκειμένου να μπει και να την πηδήξει στο Body Heat.
Ειδική μνεία και οφείλει και πρέπει να γίνει στο Blow Up του Antonioni με τον φωτογράφο να κατασπαράζει την supermodel Veruschka (σ.σ. απόδειξη ότι το πάθος δεν προϋποθέτει γύμνια).
Είναι δύσκολο να το φανταστείς όταν τον βλέπεις τώρα, παραμορφωμένο από τις σφαλιάρες (της ζωής), αλλά υπήρχε μια εποχή (1986-1989) που ο -σεξουαλικά κακοποιημένος αλητόβιος από το Μαΐάμι- ήταν ο πιο ερωτικός άντρας στον κόσμο.
Τότε που ξεκίνησε λιώνοντας παγάκια πάνω στο κορμί και 'αδειάζοντας' το ψυγείο της Kim Basinger στο 9 ½ weeks.
Το τέλος του σερί του γράφεται με την αθώα Carre Otis να παραδίδεται στις ορέξεις του Mickey στο Rio De Janeiro σε μια σκηνή στην οποία πολλοί υποστηρίζουν ότι το σεξ ήταν πέρα για πέρα αληθινό (σ.σ. οι ίδιοι λένε ότι απλά είχαν κάνει εντατικές πρόβες την προηγούμενη νύχτα).
Άρωμα λεσβίας
Μπορεί οι κινηματογραφικές λεσβίες να μην έχουν καμία σχέση με τις κανονικές, αλλά ο αφελής αντρικός ψυχισμός πάντοτε περιμένει ότι στην επόμενη γωνία τον περιμένουν -και μάλιστα με πόδια και χέρια ανοιχτά- τα κορίτσια (Laura Elena Harring, Naomi Watts) από το Mulholland Drive. Πρόθυμα να τον συμπεριλάβουν στο 'πάρτι' τους στον καναπέ.
Κάτι απόλυτα λογικό αφού είχε προσληφθεί ως τεχνικός σύμβουλος η lesbian erotica writer Susie Bright.
Μην ξεχνάμε ότι και στo Wild Things, παρότι φημισμένο για το τριο των πρωταγωνιστών του, η πιο ερωτική σκηνή είναι εκείνη στην πισίνα ανάμεσα στις Denise Richards και Neve Campbell. Όταν δηλαδή απουσιάζει παντελώς ο Matt Dillon.
Όπως ακριβώς συμβαίνει και στο πιο πρόσφατο Chloe, με την Amanda Seyfried να εξερευνά κάθε εκατοστό του κορμιού της παντρεμένης Julianne Moore.
Μισή ντροπή δική μου, μισή δική τους
Η σκηνή που η Demi Moore ιππεύει τον υπάλληλο της Michael Douglas στο Discosure θα μπορούσε και να είναι εξώφυλλο στην μπροσούρα των κακών ταινιών που ξεχωρίζουν επειδή περιλαμβάνουν μια καλή ερωτική σκηνή.
Ενώ στην ίδια κατηγορία ανήκει η Maggie Gyllenhaal με το γράμμα στο στόμα στο The Secretary. Καθώς επίσης όλα τα γραφικά θρίλερ της σειράς στα οποία έπαιξε η -εξαίσια κατά τα άλλα- Rebecca De Mornay στα μέσα της δεκαετίας των 90ς (σ.σ. Νever Talk to Strangers απέναντι στο Banderas και Guilty as Sin απέναντι στον Don Johnson).
Τέλος, δεν θα συγχωρούσα τον εαυτό μου αν δεν έκανα μια αναφορά στην -αγαπημένη μου καθώς μεγάλωνα- Sherilyn Fenn.
Είτε πρόκειται για την γραφικότητα του Two Moons Junction ή την εκκεντρικότητα του Boxing Helena με τον χειρούργο που της έκοψε χέρια και πόδια για να την κρατήσει όλη δική του ως μπιμπελό.
Οι femme fatale είναι μια πανάρχαια ιστορία. Το μόνο πρόβλημα είναι ότι παλιότερα ο ερωτισμός έμενε σε επίπεδο υπονοούμενων. Ή και σφυριγμάτων (βλέπε Lauren Bacall στο To have and have not).
Τι να σου κάνει όμως το σφύριγμα μπροστά στην αδίστακτη Linda Fiorentino (εξαιρετική τόσο στο Jade όσο και στο The Last Seduction) που παίρνει τον δύσμοιρο και τον κουτουπώνει πάνω στον τοίχο. Αφού πρώτα τσεκάρει το μέγεθος του πέους του.
Πως μπορεί να συγκριθεί ένα σφύριγμα με την προσωποποίηση του σατανά -ρωσίδα δολοφόνο-Lena Olin στο Romeo is bleeding (που δεν έχει κανένα ενδοιασμό να κόψει το ίδιο της το χέρι για να πείσει όσους την κυνηγούν ότι είναι νεκρή);
Μπορεί το Monster's Ball να είναι περισσότερο κοινωνικό δράμα από ότι ερωτικό θρίλερ, αλλά η σκηνή που η χήρα Halle Berry προσπαθεί να μουδιάσει τον πόνο της κάνοντας σεξ με τον δεσμοφύλακα Billy Bob thorton θα έπρεπε να διδάσκεται σε σεμινάριο υποκριτικής για το πως μια σταρ τα δίνει όλα.
Όπως ακριβώς έκανε στα 19 της η Penelope Cruz απέναντι στον Javier Bardem στo Jamon Jamon.
Όλες δηλαδή ταινίες που θα συμπεριλαμβάνουν τα παιδιά μας, 20 χρόνια από τώρα, στις δικές τους λίστες. Μαζί με το εγκληματικά υποτιμημένο Killing me softly.
http://www.oneman.gr
