Είναι πολύ δημοφιλές να είσαι βίζιτα στις μέρες μας. Ανεξαρτήτως αν
ασκείς το επάγγελμα στην Βουλγαρία, την Τρούμπα ή την μεγάλη οθόνη.
Το όνομα της βιζιτο-πανελίστριας που όλοι θέλουν να μάθουν, το σουξέ που κάνουν τα Κόκκινα Φανάρια στο Εθνικό θέατρο και η νέα φουρνιά ηθοποιών που αποφασίζουν να γίνουν call girls για χάρη της τέχνης τους (Megan Fox, Amanda Seyfried) μας έδωσαν την αφορμή για να θυμηθούμε εκείνα τα επί πληρωμή κορίτσια που ποτέ δεν ξεπεράσαμε.
Ο θείος Όσκαρ στο κρεβάτι της αμαρτίας
13 συνολικά κορίτσια της νύχτας έχουν κερδίσει την 'ευλογία' της Ακαδημίας ανά τις δεκαετίες. Ξεκινώντας από την Janet Gaynor για το Street Angel το 1928 (σ.σ. ήδη από την πρώτη χρονιά απονομής των βραβείων) και τελειώνοντας με την 'παραμορφωμένη' Charlize Theron του Monster το 2003. Ενώ, αντίστοιχα, κανένα 'αγοράκι' δεν είχε αυτή την τιμή, εκτός από την αραχνιασμένη υποψηφιότητα του Jon Voight για το Midnight Cowboy.
Πλέον το 'παίξε μια πόρνη για να κερδίσεις Όσκαρ' αποτελεί
ένα από τα τσιμεντωμένα αξιώματα. Και το έχουν εφαρμόσει με επιτυχία οι
Helen Hayes (The Sin of Madelon Claudet, 1931), Anne Baxter (The
Razor’s Edge, 1947), Claire Trevor (Key Largo, 1948), Donna Reed (From
here to eternity, 1953), Jo Van Fleet (East of Eden, 1955), Susan
Hayward (I want to live, 1958), Jane Fonda (Klute, 1971) και Kim
Basinger (L.A. Confidential, 1997).
Κανονικό 'μποτιλιάριασμα' από call girls είχαμε το 1960,
όταν τόσο το Όσκαρ Β γυναικείου ρόλου όσο και το Όσκαρ Α γυναικείου
ρόλου κατέληξαν σε σταρ που υποδύονταν πόρνες. Δηλαδή την Shirley Jones
στο Elmer Gantry και την εκθαμβωτική Elizabeth Taylor στο Butterfield 8.
Συνυποψήφια της οποίας ήταν η Μελίνα Μερκούρη του Ποτέ την Κυριακή.
Ενώ εξίσου 'φουλ στην κάψα' ήταν τα πράγματα και στην
τελετή του 1995. Τότε που η χαζοβιόλα Mira Sorvino κέρδισε το Όσκαρ B
Ρόλου για το The Mighty Aphrodite. Την ίδια ώρα που υποψήφιες για Α
ρόλου ήταν οι Elisabeth Shue για το Leaving Las Vegas και Sharon Stone
για το Casino.
Κάτι, προφανώς, εντελώς άδικο, αφού η ερμηνεία της Elisabeth μπορεί και να είναι η πιο πειστική όλων των εποχών.
Το όνομα της βιζιτο-πανελίστριας που όλοι θέλουν να μάθουν, το σουξέ που κάνουν τα Κόκκινα Φανάρια στο Εθνικό θέατρο και η νέα φουρνιά ηθοποιών που αποφασίζουν να γίνουν call girls για χάρη της τέχνης τους (Megan Fox, Amanda Seyfried) μας έδωσαν την αφορμή για να θυμηθούμε εκείνα τα επί πληρωμή κορίτσια που ποτέ δεν ξεπεράσαμε.
Ο θείος Όσκαρ στο κρεβάτι της αμαρτίας
13 συνολικά κορίτσια της νύχτας έχουν κερδίσει την 'ευλογία' της Ακαδημίας ανά τις δεκαετίες. Ξεκινώντας από την Janet Gaynor για το Street Angel το 1928 (σ.σ. ήδη από την πρώτη χρονιά απονομής των βραβείων) και τελειώνοντας με την 'παραμορφωμένη' Charlize Theron του Monster το 2003. Ενώ, αντίστοιχα, κανένα 'αγοράκι' δεν είχε αυτή την τιμή, εκτός από την αραχνιασμένη υποψηφιότητα του Jon Voight για το Midnight Cowboy.
Οι συνήθεις ύποπτοι
Αν υπάρχει μια ηθοποιός που έχει χτίσει καριέρα (και κλείσει σπίτια) παίζοντας την ιερόδουλη, αυτή είναι η Monica Bellucci. Kαι κάθε της ρόλος είναι χαρακτηριστικός και αξέχαστος. Από την Μαρία Μαγδαληνή στο Passion of the Christ και την αρχετυπική Malena, στην ομώνυμη ταινία.
Μέχρι την έγκυο πόρνη στο Shoot em Up (σέξι, παρά την γελοιότητα της παρακάτω σκηνής).
Αν και ποτέ δεν έχει υπάρχει πιο ποθητή από ότι στο Combien tu m’aimes. Εκεί όπου ο μοναχικός νικητής λαχείου μπαίνει σε ένα bar στο Pigalle και της προσφέρει 100.000 ευρώ μηνιάτικο μέχρι να του στερέψουν τα λεφτά. Ναι, εννοείται πως θα κάναμε το ίδιο στην θέση του.
Πάνε 23 χρόνια από τότε που η Pretty Woman Julia Roberts ήρθε και τσιμέντωσε αυτό το γελοίο στερεότυπο. Δίνοντας την ευκαιρία σε εκατοντάδες στάρλετ να υποδυθούν κακά κορίτσια με χαρακτήρα διαμάντι.
Η πρώτη γιατί, αντί να καρφώσει τον Mel Gibson στους μαφιόζους αφεντικά της, τον βοηθάει (σ.σ. ξελογιάζοντας τον γιο του capo).
Η διαφορά ανάμεσα σε μια πόρνη του δρόμου και σε ένα escort girl των 2.000 ευρώ είναι ότι, σε ένα κατάμεστο εστιατόριο, το δεύτερο δεν μπορείς να το ξεχωρίσεις. Αλλά μπορείς κάλλιστα να το ερωτευτείς.
Όπως θα συνέβαινε σε οποιαδήποτε από εμάς διασταυρωνόταν με την Sasha Grey του Girlfriend Experience (σ.σ. πόσο πιο έμπειρη να είναι πια μια ηθοποιός για να παίξει ένα τέτοιο ρόλο;).
Ενώ οι γευσιγνώστες του είδους αναγνωρίζουν την ειδική προστιθέμενη αξία της Belen Fabra του Diary of a sex addict ή την Jennifer Garner να διαπραγματεύεται το κόστος μιας ολόκληρης νύχτας στο πλευρό της στο Catch me if you can.
Επίσης πειστικότατη ως call girl με extra bonus την λεσβιακή σκηνή με την Julianne Moore.
Πειστικές και εκτός ορίων
Το δημόσιο -και, παραδόξως, σπαρακτικό- gangbang της Jennifer Jason Leigh ως Tralala στο Last Exit to Brooklyn είναι κάτι που, όταν το δεις, δεν μπορείς να το ξεχάσεις.
Όπως ακριβώς συμβαίνει με την σκηνή με τον διπλό δονητή της έξοχης Jennifer Connelly στο Requiem for a dream (σ.σ. το ηθικό δίδαγμα του τι παθαίνει ένα καλό κορίτσι αν μπλέξει με τα ναρκωτικά).
Οι Ελληνίδες που διέπρεψαν στο άθλημα
Η Ίλια της Μελίνας Μερκούρη στο Ποτέ την Κυριακή είναι δικαίως η πιο διάσημη Ελληνίδα πόρνη από την εποχή της Ασπασίας του Περικλή. Και μάλιστα βραβευμένη με βραβείο πρώτου γυναικείου ρόλου στις Κάννες και με μια υποψηφιότητα για Όσκαρ.
Η νεότερη γενιά εκπροσωπείται και πάλι με την διεθνούς εμβέλειας Βάνα Μπάρμπα του Mediteraneo. Ενώ άξιες αναφοράς είναι η τηλεοπτική Δήμητρα Ματσούκα στο Ξεχασέ Με και η Εβελίνα Παπούλια στο κινηματογραφικό Εφάπαξ.
http://www.oneman.gr