Σκοτώνοντας Αθώους Πολίτες και Μπάτσους στο πιο Αμφιλεγόμενο Video Game του 2015

Η Destructive Creations δεν είναι η πρώτη εταιρία που πήρε γραμμή ότι είναι καλύτερο να σε μισούν από το να σε αγνοούν, αλλά σίγουρα είναι από αυτές με την λιγότερη ντροπή. «Δώστε πόνο παντού και αφήστε τους haters να μισούν!» λέει η ανακοίνωση για την κυκλοφορία του «λούτρινου» παιχνιδιού τους με τίτλο Hatred, με θέμα έναν ογκώδη τύπο που σκοτώνει αβέρτα μπάτσους και πολίτες.

Ακόμα και η ατάκα στον ιστότοπό τους είναι εκεί για να προβοκάρει. Υποσχόμενη «αληθινές gaming συγκινήσεις» που μπορείς να πάρεις μόνο αν μαχαιρώνεις κάποιον στα μούτρα, η εταιρεία τα βάζει με την «ευγένεια» και την «πολιτική ορθότητα» άλλων ανεξάρτητων developers, σε μια κίνηση που δείχνει ότι θέλει χωρίς πολλές-πολλές υπεκφυγές να εκμεταλλευτεί την διαμάχη μεταξύ των υποστηρικτών του παιχνιδιού και των κριτικών που θέτουν θέμα ηθικών φραγμών. Αν αυτό ήταν όντως κομμάτι του σχεδίου τους, τότε έχει στεφθεί με πρωτοφανή επιτυχία. Το Hatred κατέβηκε από το ψηφιακό κατάστημα Steam Greenlight την περίοδο των Χριστουγέννων μετά από μια θύελλα διαμαρτυριών και φημών περί συνδέσεων με την άκρα δεξιά, αλλά ανέβηκε ξανά μόλις μια ημέρα μετά μέσω μιας διαδικασίας έγκρισης, που ενίσχυσε περαιτέρω την σκοτεινή του φήμη.

 

Δεν είμαι οπαδός του Hatred -κρίνοντας τουλάχιστον με βάση το trailer- αλλά δεν μπορώ να πω πως είμαι και hater. Η βία του μου φαίνεται σαν ένα πάρα πολύ προφανές «προσέξτε με», αλλά σίγουρα πιστεύω πως το παιχνίδι χρειάζεται μια προσεκτικότερη μελέτη και ανάλυση, όχι τόσο για αυτό που είναι και αυτό που κάνει, αλλά περισσότερο για αυτά που ουσιαστικά αναδεικνύει για παρεμφερή παιχνίδια όπως το Grand Theft Auto V. Εκεί που το Grand Theft δικαιολογεί την βία του με ένα πέπλο σάτιρας και σεναριακών ιδεών, το Hatred είναι απλά ωμό. Είναι λοιπόν αυτό το νέο παιχνίδι μια εξαίρεση στον κανόνα;
Ακολουθεί η κουβέντα που είχα με τον business developer της Destructive Creations, Przemysław Szczepaniak. 

 Γεια σου Przemyslaw. Δημιουργήσατε το Hatred με σκοπό να είναι από την αρχή τόσο αμφιλεγόμενο; Επηρέασε αυτός σας ο στόχος τον σχεδιασμό του παιχνιδιού; 

Przemysław Szczepaniak: Από την αρχή το Hatred είχε σχεδιαστεί για να είναι αυτό που είναι τώρα. Ξέραμε λίγο-πολύ ότι τα media και πολύς κόσμος θα το έβρισκε σοκαριστικό, αλλά γνωρίζαμε επίσης ότι οι gamers θα ήθελαν ένα παιχνίδι σαν κι αυτό, μιας και η αγορά είναι γεμάτη από «αποστειρωμένα» και «ευγενικά» παιχνίδια. Λίγη μπίχλα και λίγο σκοτάδι δεν πρόκειται να κάνουν κακό σε κανέναν. Όπως έχεις δει πρόσφατα, πολλοί gamers έχουν υποστηρίξει το project, δίνοντάς μας πολλές ψήφους στο Greenlight. Αν λοιπόν υπάρχει η ανάγκη για τέτοια παιχνίδια, πιστεύω ότι πράξαμε καλά.

Η ομάδα της Destructive Creations

Ο βασικός χαρακτήρας έχει κάποια ιστορία; Γιατί έχει τόσα νεύρα;
Όχι, δεν έχει ιστορία, είναι θεότρελος και μισεί τον κόσμο. Όπως ακριβώς κάθε ψυχοπαθής, θέλει να δει τον κόσμο να καίγεται.
Λέτε στο site σας πως «πολλά παιχνίδια είναι πολύ ευγενικά, πολύχρωμα και πολιτικά ορθά, καθώς προσπαθούν να ληφθούν ως κάποια μορφή τέχνης». Σε ποια παιχνίδια αναφέρεστε;
Δεν είναι δύσκολο να καταλάβει κανείς τι εννοούμε, ειδικά αν κοιτάξεις την παρούσα κατάσταση στην σκηνή των ανεξάρτητων game developers.
Αντιλαμβάνομαι ότι δεν θες να αναφέρεις κάτι συγκεκριμένο, αλλά είναι δύσκολο να καταλάβει κανείς ένας τέτοιο σχόλιο, χωρίς την παρουσία συγκεκριμένων παραδειγμάτων.
Δεν έχω στο μυαλό μου συγκεκριμένα παιχνίδια. Μιλάω για γενικές κατηγορίες παιχνιδιών. Βέβαια υπάρχουν νέοι τίτλοι που σεβόμαστε απόλυτα. Έχουμε βαρεθεί αυτό το είδος gameplay όπου οι ενέργειες του πρωταγωνιστή πρέπει να δικαιολογούνται, όπου τα πάντα πρέπει να εξηγούνται. Αυτά τα πράγματα έκαναν τον gamer να αισθάνεται ηλίθιος πολλές φορές.

Κουραστήκαμε να βλέπουμε παιχνίδια που σε οδηγούν από το χεράκι, παιχνίδια που γίνονται τόσο γελοιωδώς απλά, που αφαιρούν την διασκέδαση της ίδιας της συμμετοχής. Σίγουρα τα παιχνίδια σήμερα δεν είναι σαν και αυτά του παρελθόντος. Στο παρελθόν, το gaming το ίδιο ήταν διασκεδαστικό, εξερευνούσες, σκεπτόσουν, συνδύαζες, έψαχνε. Σήμερα, είναι απλά ωραία γραφικά, λείπουν τα στοιχεία εκείνα που κάνουν ένα παιχνίδι ικανό να σε απορροφήσει, να σε κάνει να διασκεδάσεις.
Έχετε πει πως ένας παίκτης του Hatred θα πρέπει να ρωτήσει τον εαυτό του «τι μπορεί να κάνει έναν άνθρωπο μανιακό δολοφονό;». Πώς θα γίνεται αυτό μέσα στο παιχνίδι;
Το Hatred παρουσιάζει μα ανατριχιαστική ατμόσφαιρά και ένα σκοτεινό gameplay. Με το να παίζεις το παιχνίδι, ανοίγεις το μυαλό σου σε μια τελείως διαφορετική εμπειρία. Θα μπεις μέσα στο μυαλού ενός μανιακού και θα παίξεις τον ρόλο του. Αν είσαι ένας υγιής και ισορροπημένος άνθρωπος, τότε θα καταλάβεις ότι το Hatred είναι απλά ένα παιχνίδι με φανταστικούς χαρακτήρες και θα ξέρεις ότι δεν θα κάνει κακό σε εσένα ή στους ανθρώπους γύρω σου. Εσύ αποφασίζεις αν θα το παίξεις και εσύ θα βγάλεις τα συμπεράσματα που θες από το παιχνίδι.

Να και ο πρωταγωνιστής

Δεν θα «δούλευε» σαν παιχνίδι, σαν shooter αν πυροβολούσες εξωγήινους ή δαίμονες ή κάτι τέτοιο; Γιατί πρέπει να σκοτώνεις αθώους;
Ναι θα μπορούσαμε θεωρητικά να έχουμε εξωγήινους, ζόμπι, οτιδήποτε. Αλλά σοβαρά, βρες μου ένα twin stick shooter όπου παλεύεις εναντίον ανθρώπων. Τα ζόμπι και οι δαίμονες υπάρχουν πλέον στους περισσότερους τίτλους του είδους και ο κόσμος τα έχει βαρεθεί κάπως. Άλλωστε, το να σκοτώνεις εικονικούς ανθρώπους που δεν συμπεριφέρονται σαν ένα κομμάτι κρέατος, όπως τα ζόμπι, είναι πάντα πιο ενδιαφέρον. Τα ζόμπι δεν τρέχουν για να γλυτώσουν.
Ανησυχείτε πως το Hatred θα χρησιμοποιηθεί από ανθρώπους που είναι ήδη εχθροί των video games ως παράδειγμα που να δείχνει πως το μόνο που προωθούν είναι η άσκοπη βία;
Όχι δεν ανησυχούμε, γιατί δεν υπάρχουν στοιχεία που να αποδεικνύουν ότι τα παιχνίδια οδηγούν σε κάποιο είδος βίας. Τα ηλεκτρονικά παιχνίδια υπάρχουν στην αγορά μόνο 30 χρόνια. Υπήρχε ήδη η βία και πριν από αυτά, στην τηλεόραση, στον κινηματογράφο, στα βιβλία και δεν θεωρώ ότι τα video games, όταν υπάρχει ο κατάλληλος γονικός έλεγχος, μπορούν να κάνουν κακό. Η βία υπάρχει στην ανθρώπινη ιστορία από την αρχή της και είχε πάντα κοινωνικές, ψυχολογικές, πολιτικές και θρησκευτικές ρίζες. Δεν βγήκε από τα video games.
Γιατί νομίζετε πως η Valve κατέβασε το παιχνίδι από το Steam και γιατί πιστεύετε ότι ξανανέβασε;
Ειλικρινά δεν έχουμε ιδέα γιατί το κατέβασε. Το μήνυμα που λάβαμε ήταν του στυλ «όχι γιατί όχι». Αλλά φάνηκε πως ο πανίσχυρος Gabe Newell υπενθύμισε σε όλους τι σημαίνει το Steam. Υπάρχει για να δημιουργεί εργαλεία για δημιουργούς και πελάτες. Σήμαινε ξεκάθαρα πως δεν δέχτηκε την προηγούμενη απόφαση των εκπροσώπων της Valve. Το Hatred, όπως όλα τα παιχνίδια, έχει δικαίωμα να υπάρχει και το αν θα αγοραστεί ή όχι εξαρτάται από τους πελάτες.
Έχει αλλάξει η σχέση σας με την Epic Games από την ώρα που σας ζήτησε να αφαιρέσετε το σήμα της Unreal Engine από το trailer του Hatred;
Αγοράσαμε την Unreal Engine όπως κάθε developer και μας ρώτησαν με ευγενικό τρόπο να αφαιρέσουμε το logo από το trailer. Τίποτα πέρα από αυτό δεν έγινε. Ίσα ίσα που τους σεβόμαστε ακόμα περισσότερο γιατί αντιμετώπισαν αυτήν την υπόθεση σαν κανονικοί άνθρωποι και όχι σαν μα τεράστια εταιρία.

Υπήρξε κάτι που κόψατε από το Hatred ως πολύ σοκαριστικό;
Δεν κόψαμε τίποτα, γιατί σχεδιάσαμε και οργανώσαμε το παιχνίδι ώστε να έχει την μορφή που έχετε δει. Κανένας συμβιβασμός!
Μετά την επιτυχία και την συζήτηση γύρω από το trailer, έχετε σκοπό να κάνετε το παιχνίδι ακόμα πιο βίαιο;
Όχι. Όπως σου είπα, δεν θα αλλάξουμε το βασικό concept του παιχνιδιού. Και για να σου πω την αλήθεια, δεν είναι τόσο βίαιο όσο νομίζει ο κόσμος. Υπάρχουν και πιο βίαιοι τίτλοι, ακόμα και πολύ γνωστοί. 

http://www.vice.com