Δευτέρα 18 Μαΐου 2015

Τα σίκουελ που άργησαν δεκαετίες

Με αφορμή το "Mad Max: Fury Road" που έρχεται 30 χρόνια μετά το "Beyond Thunderdome", θυμόμαστε 10 ακόμη σίκουελ που γυρίστηκαν ολόκληρες γενιές αργότερα.
Στο σημερινό σίκουελ η έννοια του σίκουελ είναι κάτι το τόσο αυτόματο, που αν κάτι δεν κερδίσει εμπορικά το δικαίωμά του στο να συνεχιστεί, βαφτίζεται αυτομάτως αποτυχημένο. Γι'αυτό και μια στο τόσο βγαίνει ένα σίκουελ ξεχωριστό και απρόσμενο, που χαρακτηρίζεται από το πόσο αργοπορημένο είναι.
Αυτά μπορεί να είναι αχρείαστα ή ξεπερασμένα από την εποχή του, αλλά μπορεί και να είναι τα καλύτερα: Για να επιστρέψει κάποιος σε ένα brand δεκαετίες μετά, είναι κάπως φυσιολογικό πως θα αποτελεί αντικείμενο ειλικρινούς αγάπης από τον δημιουργό.
Το "Fury Road" ας πούμε είναι ένα σίκουελ που έρχεται 30 χρόνια μετά την τελευταία ταινία της αρχικής τριλογίας "Mad Max". Είναι γυρισμένο από τον ίδιο σκηνοθέτη, ο οποίος είχε καμιά 20αριά χρόνια να γυρίσει live action ταινία. Απλά ήθελε να επιστρέψει για ετούτη, την οποία παλεύει εδώ και χρόνια να φέρει εις πέρας.
Το "Fury Road" είναι αριστούργημα, όπως εξηγήσαμε σε αυτό το σάιτ προσφάτως, αλλά πώς τα πήγαν άλλες τέτοιες ακραίες περιπτώσεις από το παρελθόν;
Θυμόμαστε λοιπόν δέκα σίκουελ που ήρθαν με καθυστέρηση. Μεγάλη, μεγάλη καθυστέρηση. Συγκεκριμένα, επιλέξαμε σίκουελ που γυρίστηκαν τουλάχιστον 20 χρόνια μετά την ταινία που ακολουθούν και αναρωτιόμαστε: α) Γιατί και β) Άξιζε;

Rambo

Χρονική απόσταση: 20 χρόνια
Ακολουθεί το: Rambo III και τους μουτζαχεντίν.
Το έκαναν οι ίδιοι άνθρωποι; Αυτή τη φορά ο Σταλόνε το πήρε τελείως πάνω του, σενάριο, ερμηνεία και σκηνοθεσία.
Τι σχέση έχει με την προηγούμενη ταινία; Είναι το κλασικό '[x] χρόνια μετά' σενάριο. Ο Ράμπο ζει πλέον μια ήρεμη ζωή φτιάχνοντας παπούτσια στη Φλωρεντία πουλώντας φίδια στην Ταϊλάνδη μέχρι που κάτι ιερείς, και συγκεκριμένα η Τζούλι Μπενζ, τον πείθουν να βοηθήσει με την ανθρωπιστική κρίση στη Μιανμάρ.
Και τελοσπάντων τι μας είπαν τώρα; Ο Σταλόνε αγκαλιάζει πλήρως την σχεδόν μυθική διάσταση του ήρωά του, ο οποίος σκοτώνει ακόμα περισσότερους ανθρώπους από ό,τι στις 2 προηγούμενες ταινίες, αλλά με έναν τρόπο που ΣΕ ΚΑΝΕΙ ΝΑ ΣΚΕΦΤΕΙΣ ΠΡΑΜΑΤΑ. Ή και όχι, είναι βαρετό όσο δεν πάει. Χίλιες φορές το αντίστοιχο γερασμένο σίκουελ του Ρόκι.

Dumb and Dumber To

Χρονική απόσταση: 20 χρόνια
Ακολουθεί το: Dumb and Dumber
Το έκαναν οι ίδιοι άνθρωποι; Οι αδερφοί Φαρέλι ξαναχτυπούν, σα να μην πέρασε μια μέρα.
Τι σχέση έχει με την προηγούμενη ταινία; Ο Χάρι κι ο Λόιντ έχουν μεγαλώσει, τόσο που ο χαρακτήρας του Τζεφ Ντάνιελς έχει παιδί! Οι δυο τους ξεκινούν road trip για να έρθουν σε επαφή.
Και τελοσπάντων τι μας είπαν τώρα; Ό,τι και παλιά. Το χιούμορ των Φαρέλι δεν καταλαβαίνει από ειρωνία κι από σημάδια χρόνου, είναι ίδιο κι απαράλλαχτο. Αυτό το σίκουελ θα μπορούσε να έχει γυριστεί ένα χρόνο μετά την πρώτη ταινία και δε θα είχε καμία διαφορά- κι αυτό το λέω για κοπλιμέντο.

Land of the Dead

Χρονική απόσταση: 20 χρόνια
Ακολουθεί το: Day of the Dead
Το έκαναν οι ίδιοι άνθρωποι; Τζορτζ Ρομέρο, ο άνθρωπος που έγινε συνώνυμο της ζόμπι μυθολογίας με την αρχική "...of the Dead" τριλογία του.
Τι σχέση έχει με την προηγούμενη ταινία; Μια κοινωνία έχει αρχίσει να σχηματίζεται, στην ταινία που ανανεώνει τη σειρά μετά από δεκαετίες ύπνου, και ταυτόχρονα την ψιλο-κλείνει. Ό,τι ταινίες ακολούθησαν διαδραματίζονται πριν από αυτήν.
Και τελοσπάντων τι μας είπαν τώρα; Θα είχε πιστέψει κανείς πως τα ζόμπι μας τελείωσαν με το "Day of the Dead", όμως αποδείχθηκαν πιο ανίκητα. Το μοντέρνο revival τους (με παρωδίες, ριμέικ και μοντέρνες εναλλακτικές προσεγγίσεις) έφερε τον Ρομέρο ξανά στο προσκήνιο, ο οποίος ανέστησε το προσωπικό του franchise, λίγα χρόνια πριν το "Walking Dead" κατακτήσει το σύμπαν.

Predators

Χρονική απόσταση: 23 χρόνια
Ακολουθεί το: Predator, αγνοώντας το πρώτο σίκουελ εκείνης της ταινίας όπως και τα Alien vs Predator.
Το έκαναν οι ίδιοι άνθρωποι; Ουδεμία σχέση. Τα ηνία από τον Τζον ΜακΤίρναν παίρνει ο Νίμροντ Αντάλ, με τον Ρόμπερτ Ροντρίγκεζ στην παραγωγή και πίσω από τον ώμο του Γάλλου. Άλλο καστ, επίσης. Πού μας μωρέ με τον Άντριεν Μπρόντι;
Τι σχέση έχει με την προηγούμενη ταινία; Ίδια τέρατα, διαφορετικά θύματα.
Και τελοσπάντων τι μας είπαν τώρα; Εμπφ... κάποιος έχει ένα σπαθί; Δεν είναι κακό, μια χαρά βλέπεται, αλλά το να ξυπνήσεις ένα franchise 20 χρόνια μετά για αυτό είναι ελαφρώς αναίτιο.

Wall Street: Money Never Sleeps

Χρονική απόσταση: 23 χρόνια
Ακολουθεί το: Wall Street
Το έκαναν οι ίδιοι άνθρωποι; Όλιβερ Στόουν σκηνοθετεί εκ νέου, Μάικλ Ντάγκλας ΓκόρντονΓκέκει και πάλι.
Τι σχέση έχει με την προηγούμενη ταινία; ΤΑ ΛΕΦΤΑ. Στην πλοκή, ο Γκέκο είναι πλέον αναμορφωμένος και θέλει να φτιάξει τους δεσμούς με την κόρη του, ενώ βοηθάει τον αρραβωνιαστικό της να πάρει εκδίκηση για τον θάνατο του μέντορά του. Α και ναι, ο Τσάρλι Σιν έχει αντικατασταθεί από τον Σάγια ΛεΜπουφ. Καλό.
Και τελοσπάντων τι μας είπαν τώρα; Ενώ φαινομενικά είναι το πιο random από όλα τα σίκουελ αυτής της λίστας, μπορεί και να είναι το πιο φυσιολογικό. Διότι, πραγματικά, αν δε μιλήσεις για την οικονομική κρίση του 2008 χρησιμοποιώντας τον Γκόρντον Γκέκο, τον σκοτεινό δαίμονα που έγινε είδωλο μιας ολόκληρης γενιάς λεφτάδων, τότε τι κάνουμε εδωπέρα;

The Color of Money

Χρονική απόσταση: 25 χρόνια
Ακολουθεί το: The Hustler
Το έκαναν οι ίδιοι άνθρωποι; Είναι θεωρητικά βασισμένο σε βιβλίο του ίδιου συγγραφέα (αν και του αλλάξανε τελείως την πλοκή), αλλά το σημαντικό είναι πως επιστρέφει ο Πολ Νιούμαν στο ρόλο του Fast Eddie.
Τι σχέση έχει με την προηγούμενη ταινία; Πολλά χρόνια αργότερα, ο Έντι έχει αποσυρθεί από το λαμπερό/σκοτεινό κόσμο του μπιλιάρδου και πουλάει αλκοόλ, μέχρι που συναντά έναν ταλαντούχο νέο μπιλιαρδίστα (Τομ Κρουζ) και γίνεται ο Μιγιάγκι του.
Και τελοσπάντων τι μας είπαν τώρα; Η παλιά ταινία είναι θρυλική από μόνη της, όμως και το σίκουελ δεν τα πήγε άσχημα. Η ταινία του Μάρτιν Σκορσέζε απέφερε στον Πολ Νιούμαν το Όσκαρ για το οποίο ήταν απλώς υποψήφιος με το "Hustler".

Superman Returns

Χρονική απόσταση: 26 χρόνια
Ακολουθεί το: Superman II του Ρίτσαρντ Ντόνερ, αγνοώντας τα Superman III-IV.
Το έκαναν οι ίδιοι άνθρωποι; Απολύτως καμία σχέση. Ο μόνος που επιστρέφει είναι ο Μάρλον Μπράντο (επειδή ζούμε στο μέλλον) και το ανατριχιαστικό voice over του ως Τζορ Ελ.
Τι σχέση έχει με την προηγούμενη ταινία; Χρησιμοποιεί τη νοσταλγία ως κομμάτι της ιστορίας, καθώς η πλοκή θέλει τον Σούπερμαν να λείπει από τη Γη για χρόνια και να επιστρέφει σε ένα κόσμο που προσπαθεί να πιστέψει πως δεν τον έχει πια ανάγκη. Οπτικά και θεματικά μοιάζει με τις ταινίες του Ντόνερ παρά με οποιοδήποτε άλλο σημερινό, κυνικότερο υπερηρωικό φιλμ. (Είναι σημαντικό πως η ταινία βγήκε πριν την έκρηξη της Marvel που ξανάφερε την απενοχοποίηση της αφέλειας στους υπερήρωες.)
Και τελοσπάντων τι μας είπαν τώρα; Ο Μπράιαν Σίνγκερ επέλεξε η ταινία να είναι σίκουελ σε ένα φιλμ 25 ετών αντί να εκμοντερνίσει τον ήρωα, κι αυτό το πλήρωσε στα ταμεία, αλλά η ταινία (ακριβώς επειδή δεν φέρνει σημάδια της εποχής της) θα γεράσει καλύτερα από άλλες σύγχρονές της. Μαζί με τα δύο φιλμ του Ντόνερ ολοκληρώνει μια αναπάντεχη τριλογία που μιλάει για την ευθύνη του ηρωισμού και το βάρος της κληρονομιάς.

La Terza Madre

Χρονική απόσταση: 27 χρόνια
Ακολουθεί το: Suspiria και Inferno, ολοκληρώνοντας με τεράστια καθυστέρηση την 'Three Mothers' τριλογία του Ντάριο Αρτζέντο.
Το έκαναν οι ίδιοι άνθρωποι; Ναι. Αν και το κατά πόσο ο Αρτζέντο των 2000ς είναι ο ίδιος με τον Αρτζέντο των '70ς/'80ς είναι υπό συζήτηση.
Τι σχέση έχει με την προηγούμενη ταινία; Το "Inferno" ανέπτυξε κάπως τη μυθολογία για τις τρεις μάγισσες που κυβερνούν τον κόσμο με δάκρυα, σκιές και αναστεναγμούς.
Και τελοσπάντων τι μας είπαν τώρα; Ας μην μιλήσουμε άλλο για αυτό, το θέμα είναι πολύ ευαίσθητο. Υποθέτω το φιλμ έχει μια κάποια camp αξία αλλά πραγματικά κρίμα που δεν μπόρεσε να το γυρίσει πριν 20+ χρόνια, όταν έπρεπε.

Tron: Legacy

Χρονική απόσταση: 28 χρόνια
Ακολουθεί το: Tron
Το έκαναν οι ίδιοι άνθρωποι; Καμία σχέση, αλλά πρωταγωνιστούσε και πάλι ο Τζεφ Μπρίτζες, μάλιστα σε διπλό ρόλο- ο ψηφιακά επεξεργασμένος νεαρός εαυτός του έρχεται αντιμέτωπος με τον γερασμένο, δίνοντας στην ταινία το συναισθηματικό και θεματικό της κέντρο βάρους.
Τι σχέση έχει με την προηγούμενη ταινία; Εκτός από τον Dude σε όλο το ψηφιακό ζεν μεγαλείο του, η ταινία του Τζόζεφ Κοζίνσκι παίρνει ένα σωρό ιδέες και concepts και εικόνες της κλασικής ταινίας και τις μεταμορφώνει για το εντυπωσιακό σήμερα. Κάτι που γίνεται με έναν πολύ εντυπωσιακό, εφευρετικό, και καθόλου cheesy τρόπο.
Και τελοσπάντων τι μας είπαν τώρα; Πολλοί δεν καταλαβαίνουν για ποιο λόγο υπήρξε αυτή η ταινία. Εγώ δεν ανήκω σε αυτούς- την λατρεύω και τη θεωρώ πανέμορφη και συναισθηματική και γενικώς καλύτερη από όσο είχε δικαίωμα να είναι. (Ο Κοζίνσκι γύρισε στη συνέχεια το "Oblivion", άλλο ένα πανέμορφο sci-fi που μου άρεσε πολύ, αποδεικνύοντας πως και κάτι φτιαγμένο αποκλειστικά από εφέ μπορεί να έχει ομορφιά και ψυχή.) Επίσης μας έδωσε και το επικό σάουντρακ από τους Daft Punk.

Mad Max: Fury Road

Χρονική απόσταση: 30 χρόνια
Ακολουθεί το: Mad Max Beyond Thunderdome
Το έκαναν οι ίδιοι άνθρωποι; Τζορτζ Μίλερ από αρχή μέχρι τέλους.
Τι σχέση έχει με την προηγούμενη ταινία; Όπως κι όλες οι ταινίες Mad Max μεταξύ τους (πλην πρώτης), είναι όλες τους σχεδόν revamps των υπολοίπων. Θα μπορούσαν να έχουν γυριστεί με διαφορετική σειρά. Ο μόνος συνδετικός ιστός είναι ο μοναχικός μετα-αποκαλυπτικός καουμπόης που αναζητά ελπίδα και βοηθά αυτούς που βρίσκει στο δρόμο του.
Και τελοσπάντων τι μας είπαν τώρα; Ο Τζορτζ Μίλερ γύρισε μια ταινία δράσης που θα αποτελεί σημείο αναφοράς για πάρα πολύ καιρό.

Fantasia 2000

Χρονική απόσταση: 59 χρόνια
Ακολουθεί το: Fantasia
Το έκαναν οι ίδιοι άνθρωποι; Δύσκολο. Ωστόσο είναι από τον πολυεθνικό κολοσό που έχει το όνομα του ανθρώπου που συνέλαβε ως ιδέα το πρώτο, άρα...; Δεν ξέρω, ναι;
Τι σχέση έχει με την προηγούμενη ταινία; Ίδια δομή, ίδιος συνδυασμός χαριτωμένων gags και πιο επιβλητικών θεαμάτων, ίδια χρήση κλασικής μουσικής πάνω σε μικρού μήκους silent καρτούνς, συν ο Μαθητευόμενος Μάγος.
Και τελοσπάντων τι μας είπαν τώρα; Μια πολύ ικανή βουτιά νοσταλγίας. Δεν ήταν το καλλιτεχνικό σοκ ή το αριστούργημα που αποτέλεσε η πρωτότυπη ταινία, ακριβώς επειδή η πρωτότυπη ήταν καλλιτεχνικό παραλήρημα ενός τρελού κι ετούτη ήταν συνταγή. Καλά εκτελεσμένη συνταγή ωστόσο. Για επετειακή έκδοση πολύ καλό ήταν. Απαραίτητο σαφώς και όχι.