Από τα φτωχικά χρόνια στη Θεσσαλονίκη μέχρι τη δαπανηρή μεταγραφή
στην Αθήνα, ο Λάζαρος Χριστοδουλόπουλος έμοιαζε πάντα να θυμάται την
πορεία του. Μέχρι που ξέχασε τον εαυτότου.
Το παιδικό όνειρο…
«Πέρασα σκληρά παιδικά χρόνια. Πολύ δύσκολο να φοβάμαι σήμερα. Μόνο αυτό θα σου πω: Όχι, δεν φοβάμαι και δεν με φοβίζει τίποτα. Αν ένοιωθα φόβο, δεν θα πήγαινα ούτε στον ΠΑΟΚ, όταν με επέλεξαν τότε που ήμουν ποδοσφαιρικά νιάνιαρο ακόμη». Η αναφορά του σε εκείνα τα χρόνια τότε που μεγάλωνε στη Σίνδο της Θεσσαλονίκης μαζί με την οικογένειά του, έρχεται συχνά-πυκνά στο προσκήνιο από τον ίδιο. Ακόμα και εκείνο το καλοκαίρι που ολοκληρωνόταν η μεταγραφή του στον Παναθηναϊκό, το μυαλό του γυρνούσε στα δύσκολα – κυρίως λόγω φτώχειας – χρόνια. «Οι δικοί μου άνθρωποι γνωρίζουν πολύ καλά τι έχω περάσει στα παιδικά μου χρόνια μέχρι σήμερα. Κι εγώ και η μητέρα μου και ο πατέρας με τα αδέρφια μου. Όλοι το ξέρουμε, αλλά κάτι μου έσφιγγε το στήθος», είχε πει σε συνέντευξή του, δικαιολογώντας την πρώτη του αντίδραση μόλις έβαλε την υπογραφή του και γύριζε σελίδα στην καριέρα του.
Το ποδόσφαιρο και η επαγγελματική κατεύθυνση ήρθε ως φυσικό επακόλουθο του ταλέντου που είχε και τον έκανε να ξεχωρίζει, αλλά και της επιμονής του να ασχοληθεί με την μπάλα. Όπως κάθε παιδί που παίζει στην αλάνα. Η αρχή έγινε στα παιδικά της Ομόνοιας, συνεχίστηκε στην Α.Σ. Νεάπολης, όπου τον ανακάλυψε ο Άγγελος Αναστασιάδης. Το όνειρο που κάθε παιδί έχει στην αλάνα για κάποιους γίνεται μετέπειτα πραγματικότητα. Στις 26 Μαΐου του 2004, λίγους μήνες μετά τη συμπλήρωση των 18 του ετών, κι αφού το ταλέντο του είχε γίνει γνωστό στη Θεσσαλονίκη (έπαιζε στην μικρή Ένωση της συμπρωτεύουσας) ο ΠΑΟΚ ανακοίνωσε την απόκτησή του.
«Θέλω να πω ένα ευχαριστώ στον κ. Αναστασιάδη, που με εντόπισε. Έτσι πήγα στον ΠΑΟΚ. Και όλους, όσοι με βοήθησαν και μου έδωσαν ευκαιρίες»... Με προπονητή τον Έλληνα τεχνικό έκανε ντεμπούτο σε αγώνα κυπέλλου στις 22 Σεπτεμβρίου του 2004, ενώ χρειάστηκε να περιμένει περισσότερο για το πρωτάθλημα. Έπαιξε βασικός στις 15 Μαΐου του 2005 στον αγώνα του δικεφάλου στην Καλαμαριά, ο οποίος ήταν εν μέρει παρωδία και με προπονητή, πλέον, τον Νίκο Καραγεωργίου.
Το δικό του ξεπέταγμα, όπως και αρκετών συνομήλικων συμπαικτών του, ήρθε την επόμενη σεζόν. Ο Γιώργος Κωστίκος ανέλαβε χρέη προπονητή και... παιδαγωγού, φέρνοντας στο προσκήνιο ό,τι καλύτερο είχε ο ΠΑΟΚ στις μικρές ηλικίες. Ο Λάζαρος Χριστοδουλόπουλος εκμεταλλεύτηκε την ευκαιρία και είχε μια γεμάτη χρονιά με 29 συμμετοχές σε Ελλάδα και Ευρώπη και τέσσερα γκολ. Κατάφερε, μάλιστα, εκτός από την εμπιστοσύνη του Έλληνα τεχνικού, να κερδίσει και τον Ίλιε Ντουμιτρέσκου, ο οποίος είχε αναλάβει την τεχνική ηγεσία του ΠΑΟΚ στα τέλη Φεβρουαρίου.
Ο Χριστοδουλόπουλος έμοιαζε σε ηλικία 20 ετών να έχει κερδίσει το στοίχημα της καθιέρωσης και βρήκε τρόπο να συμβαδίζει με το όνειρό του. «Ακόμα δεν έχω συνειδητοποιήσει τι γίνεται. Δεν μπορώ να ξεχωρίσω κάποια στιγμή. Ίσως, αν κάτσω κάποτε και σκεφτώ τι έγινε όλον αυτόν τον πρώτο καιρό, να μπορέσω να διακρίνω κάποιες στιγμές. Σου είπα, ακόμα ονειρεύομαι», θα πει σε συνέντευξη που θα παραχωρήσει εκείνη την εποχή και είναι η μοναδική φορά, στην οποία θα αναφερθεί στις οπαδικές του προτιμήσεις. «Τι λες τώρα; Είμαι ΠΑΟΚτσής από μικρό παιδί. Ερχόμουν στην Τούμπα και ονειρευόμουν να φορέσω τη φανέλα με το Δικέφαλο. Γι' αυτό σού λέω πως είναι όνειρο που πραγματοποιήθηκε...».
Μια δήλωση που σηκώνει κουβέντα... Γιατί στη Θεσσαλονίκη ήταν κοινό μυστικό ότι είναι οπαδός του Ολυμπιακού ή τουλάχιστον ήταν μέχρι να πάρει μεταγραφή στον Παναθηναϊκό. Αν και ο ίδιος ουδέποτε το παραδέχτηκε και πολλάκις προσπάθησε να το διαψεύσει.
Ένα... σκοτεινό καλοκαίρι!
Είναι κλισέ, όσο ήταν και πραγματικότητα. Το όνειρο έγινε εφιάλτης μέσα στους επόμενους μήνες... Ίσως, ο Λάζαρος Χριστοδουλόπουλος, άλλαξε γρήγορα πλευρό και άρχισε να ονειρεύεται ακόμα περισσότερο... Σε βαθμό που έχασε την επαφή με την πραγματικότητα, με την παιδική του ηλικία, με εκείνους που τον πίστεψαν και προς εκείνους που ήταν κοντά του. Ήταν μεσημέρι της 18ης Ιουλίου το 2006, όταν στη Θεσσαλονίκη άρχισε να κυκλοφορεί, αρχικά ως φήμη, ότι ο Χριστοδουλόπουλος, θα πάει στην Λίβερπουλ. Η αντίδραση του τότε παίκτη του ΠΑΟΚ ήταν άμεση... «Δεν γνωρίζω το παραμικρό, ούτε μου τηλεφώνησε ο μάνατζέρ μου για να μου πει κάτι τέτοιο. Φαντάζομαι ότι αν υπήρχε, θα ήμουν ο πρώτος που θα το μάθαινε γιατί αναφερόμαστε στη Λίβερπουλ». Μόνο που λίγες μέρες αργότερα αποδείχθηκε ψευδής ή τουλάχιστον αναληθής.
Σε συνάντηση με τον Κώστα Ιωσηφίδη θα ενημερώσει ότι φεύγει για Αγγλία και θα απουσιάσει από την προπόνηση του ΠΑΟΚ. Το γαϊτανάκι που θα ακολουθήσει θα κρατήσει για περισσότερο από ένα μήνα. Ο Χριστοδουλόπουλος μετακομίζει στο Λίβερπουλ χωρίς την άδεια του ΠΑΟΚ, ο οποίος περιμένει πρόταση από την αγγλική ομάδα. Ακολουθεί προσφυγή του ποδοσφαιριστή, πείσμα της ΠΑΕ να απορρίψει την – έστω και μικρή – προσφορά της Λίβερπουλ και πάει λέγοντας... Πού πάει; Στην τετράμηνη διακοπή συμβολαίου, η οποία του επιβλήθηκε στα τέλη Ιουλίου από τον ΠΑΟΚ.
Ο 20χρονος μεσοεπιθετικός δεν λυγίζει και εμμένει να κυνηγήσει το όνειρο στο εξωτερικό. «Η πρόκληση για μένα είναι τεράστια και είναι εύλογο να θέλω όσο τίποτα άλλο να πάω στην Λίβερπουλ. Πιστεύω όλα να πάνε καλά και να κλείσει ένα θέμα που τόσο πολύ συζητήθηκε, που τόσο πολύ παραποιήθηκε και που η αλήθεια του αποδεικνύεται από τα επίσημα έγγραφα αναμφισβήτητα. Θέλω να πιστεύω ό,τι είναι καλό για όλους μας να παραχωρηθώ στην Λίβερπουλ. Ουδέποτε σκεφθήκαμε την φυγή από τον ΠΑΟΚ χωρίς να έχει όφελος η ομάδα. Τα γεγονότα το αποδεικνύουν οι πράξεις μας το αποδεικνύουν. Η θέληση μου να πάω στην Λίβερπουλ είναι εύλογα πλέον κατανοητή από όλους». Στις 22 Αυγούστου θα είναι το τελευταίο επεισόδιο που θα εμπλέκει και τις τρεις πλευρές. Αφού, παρά τη δήλωση του Χριστοδουλόπουλου, ο ΠΑΟΚ θα απορρίψει την προσφορά της Λίβερπουλ και το θέμα θα κλείσει.
Ο χειμώνας με πληγώνει...
«Έκανα προπόνηση, είτε μόνος μου, είτε με την ομάδα της περιοχής μου, τον Ιωνικό Διαβατών. Μου έλειπε πάρα πολύ το ποδόσφαιρο και τα παιχνίδια. Έφτανε απόγευμα Κυριακής κι αισθανόμουν αμήχανα, δεν είχα τι να κάνω. Το μόνο που σκεφτόμουν ήταν πώς θα γίνει να ξαναπαίξω ποδόσφαιρο». Το εξομολογήθηκε μόνος του λίγο καιρό μετά την επιστροφή του. Και πιθανόν να ήταν το ισχυρότερο κίνητρο για να ξεπεράσει τον εγωισμό του και να επιστρέψει στον ΠΑΟΚ. Κάτι που δεν έγινε από τη μια στιγμή στην άλλη.
Στα τέλη Νοεμβρίου έληγε η τετράμηνη διακοπή συμβολαίου, οπότε το θέμα επέστρεψε στο προσκήνιο. Αρχικά, με αρνητικό τρόπο, αφού ο Χριστοδουλόπουλος απέρριψε πρόταση του ΠΑΟΚ να υπογράψει συμβόλαιο και ρήτρα αποδέσμευσης 700.000 ευρώ, μηδαμινή μπροστά στο ποσό που θα ξόδευε αργότερα ο Παναθηναϊκός για να τον αποκτήσει. Στις αρχές του νέου χρόνου, ο νεαρός μεσοεπιθετικός θα κάνει πρόταση ακόμα και για την αγορά του δελτίου του έναντι 600.000 ευρώ, ώστε να πάει στην Λίβερπουλ. Κάτι που απορρίπτεται από τον Βεζυρτζή, λογικά αφού υπάρχουν συνεχώς φήμες ότι ο Ολυμπιακός είναι πίσω από την κίνηση του Χριστοδουλόπουλου και παραμονεύει για να τον αποκτήσει.
Μπροστά στο φάσμα ενός άδοξου φινάλε, όμοιου του Πάρη Γεωργακόπουλο, ο Λάζαρος Χριστοδουλόπουλος θα ρίξει νερό στο κρασί του. «Αισθάνομαι την ανάγκη να ζητήσω δημόσια συγγνώμη από τους συμπαίκτες μου, τη διοίκηση και τον κόσμο της ομάδας, για τα λάθη που έκανα από το καλοκαίρι ως σήμερα. Θέλω όμως να καταστήσω σαφές ότι όλο αυτό το διάστημα ουδέποτε μίλησα υποτιμητικά για το σύλλογο που υπηρετώ εδώ και χρόνια, όπως λανθασμένα μου καταλογίστηκε. Επιθυμώ να αφήσω όλη αυτή τη βασανιστική για μένα περιπέτεια στο παρελθόν κι από δω και στο εξής να αφοσιωθώ στην ομάδα μου και να συνδράμω όσο μπορώ για την αγωνιστική της ανάκαμψη».
Η επίσημη δήλωση δεν συγκινεί τον κόσμο του ΠΑΟΚ. Οι οπαδοί θα υψώσουν πανό εναντίον του στην Τούμπα, με το οποίο θα τον αποκαλούν «οικοδόμο». Ο λόγος; Μια φερόμενη δήλωση του Λάζαρου πως «προτιμώ να γίνω οικοδόμος, παρά να παίξω ξανά στον ΠΑΟΚ». Στην 1η του συμμετοχή ξανά με τη φανέλα του ΠΑΟΚ (10/3, στο ματς με το Αιγάλεω) ο κόσμος θα τον αποδοκιμάσει μαζικά την ώρα της εισόδου του στο γήπεδο και θα συνεχίσει σε κάθε του επαφή με τη μπάλα. «Ο Χριστοδουλόπουλος αποτελεί περιουσιακό στοιχείο της ομάδας. Θεωρώ ότι είναι μεγάλο ταλέντο και είναι λυπηρό να έχει αυτή την αντιμετώπιση κι ας έκανε ένα λάθος. Δεν βοηθάει την ομάδα, αλλά και το παιδί», θα δηλώσει μετά το τέλος του αγώνα ο Γιώργος Παράσχος, ενώ λίγες μέρες αργότερα θα έρθει η επίσημη στήριξη από την ΠΑΕ ΠΑΟΚ.
Μπορεί ο χρόνος να μην γυρίζει για κανέναν πίσω, όμως ο Λάζαρος Χριστοδουλόπουλος θα προσπαθήσει στο διάστημα που θα επακολουθήσει να αλλάξει τα πεπραγμένα του. Μέσα από δύο συνεντεύξεις θα μιλήσει για το διάστημα που έμεινε μακριά από το ποδόσφαιρο και για όσα του χρέωσαν χωρίς να τα έχει κάνει. Πρώτο του μέλημα ήταν να ξεκαθαρίσει την ιστορία με την... οικοδομή.
«Σε μια συζήτηση που κάναμε με τον Κώστα Ορφανό, μου είπε: «Λάζαρε, κάνεις λάθος και ζημιά στον εαυτό σου». Και εγώ του απάντησα ότι θέλω να πάρω το ρίσκο. Να ξέρω ότι προσπάθησα και δεν τα κατάφερα. Και αν τελικά πάνε όλα στραβά, δεν έχω πρόβλημα να κάνω κάτι άλλο στην ζωή μου, ακόμη να δουλέψω και στις οικοδομές. Αυτό του είπα. Ποτέ δεν μίλησα υποτιμητικά για τον ΠΑΟΚ».
Η σχέση του με τον κόσμο θα συνεχίζει να τον πληρώνει, όμως πλέον είναι αρκετά διαλλακτικός ώστε να έχει την δυνατότητα να βλέπει τα πράγματα από τουλάχιστον δύο οπτικές γωνίες. «Τη συγγνώμη που ζήτησα την αισθάνομαι πραγματικά. Ιδιαίτερα προς τους οπαδούς. Τους πόνεσα, έτσι δεν είναι; Και εμένα όταν κάποιος με πονά, περιμένω να ακούσω μια συγγνώμη που βγαίνει από μέσα του και είναι αληθινή».
Εκείνο το διάστημα που έμεινε εκτός αγωνιστικής δράσης ήταν το πιο δύσκολο στην καριέρα του. Τον σημάδεψε και τον άλλαξε ως άνθρωπο... Εξάλλου, ήταν μόλις 20 χρονών και σαφώς ανώριμος για να δεχτεί το σκληρό πρόσωπο που πολλές φορές δείχνουν οι άνθρωποι. Είχε πρόβλημα να κυκλοφορήσει στη Θεσσαλονίκη, χρειάστηκε να φύγει... από την πίσω πόρτα και εσπευσμένα από καφετέρια και είδε ανθρώπους που βρίσκονταν κοντά του, να εξαφανίζονται. Διάβαζε και άκουγε για όσα λέγονταν τριγύρω του, όμως προσπαθούσε να κρατήσει στάση σιωπής. Μέχρι να φτάσει στο σημείο, που δύσκολα ένας άνθρωπος φτάνει να παραδεχτεί πως «αν γύριζα τον χρόνο πίσω, δεν θα έφευγα ποτέ».
Άρης και... Παναθηναϊκός!
Η παρέμβαση του Θοδωρή Ζαγοράκη, ως συμπαίκτης του Χριστοδουλόπουλου ακόμα, υπήρξε καταλυτική. Η κόντρα σιγά-σιγά εξομαλύνθηκε, το πανό αποσύρθηκε και ο Λάζαρος ήταν και πάλι ενεργό μέλος του ΠΑΟΚ. Θα κερδίσει την εμπιστοσύνη του Φερνάντο Σάντος, αλλά θα αργήσει να γίνει εκ νέου αγαπημένο παιδί της κερκίδας. Θα το καταφέρει στις αρχές του 2008 κι αφού έχει φύγει το... καταραμένο 2007. Στα τέλη του έτους, ο διεθνής μεσοεπιθετικός θα τρακάρει με το αυτοκίνητό του στην περιφερειακή οδό της Θεσσαλονίκης, λόγω ολισθηρότητας του δρόμου και θα σωθεί από θαύμα. Παρά το γεγονός ότι το αμάξι του χτύπησε στο διαχωριστικό, έκανε δύο στροφές και τούμπαρε, ο Χριστοδουλόπουλος θα κάνει τέσσερα ράμματα και ένα εκκλησάκι στον Αγ. Σπυρίδωνα στο σημείο που έγινε το ατύχημα, αφού θεωρούσε ότι ήταν το λιγότερο που μπορούσε να κάνει.
Η επιστροφή του στη... Θύρα 4 και στις καρδιές των οπαδών του ΠΑΟΚ θα έρθει στις 12 Φεβρουαρίου στο ντέρμπι με τον Άρη. Θα πετύχει το δεύτερο γκολ και θα φτιάξει το τρίτο στην ευρεία νίκη με 3-0 και ο Λάζαρος θα αναδειχθεί πολυτιμότερος παίκτης της αγωνιστικής και στη σεζόν που έβαινε προς το τέλος της είχε βάλει και πάλι την σφραγίδα του. Το καλοκαίρι θα τον έφερνε και πάλι στα πρωτοσέλιδα. Στην Λευκάδα, όπου παραθέριζε εκείνες τις ημέρες οι εφημερίδες φτάνουν γύρω στις 1.30 το μεσημέρι. Λογικά, τέτοια ώρα ο Λάζαρος Χριστοδουλόπουλος θα βρισκόταν σε κάποια παραλία και δεν θα γνώριζε ακριβώς το περιεχόμενό τους. Περίπου τρεις μέρες κράτησε το θέατρο του παραλόγου ανάμεσα στους αιωνίους, πριν έρθει η οριστική συμφωνία. Οι μεν μιλούσαν για καλύτερη πρόταση, οι δε για επιθυμία του παίκτη, μέχρι που ξαφνικά ο πρώην παίκτης του ΠΑΟΚ βρέθηκε μέσα σε μερικές ώρες στην Αθήνα, στο κότερο του Νίκου Πατέρα και στον Παναθηναϊκό. Ήταν 21 Ιουνίου και το σίριαλ ολοκληρώθηκε για να ανοίξει μια καινούργια σελίδα στην καριέρα του Χριστοδουλόπουλου.
«Πήγαμε στο κότερο του κ. Πατέρα και συζητήσαμε για την συμφωνία μου με την ομάδα. Για μένα όλο αυτό, δηλαδή να γίνονται οι συζητήσεις σε έναν τέτοιο χώρο, ήταν μια ανεπανάληπτη εμπειρία. Δεν μπορείς να φανταστείς. Θέλω να πω πως τόσο ο πρόεδρος της ομάδας όσο και ο κ. Αντωνίου μου φέρθηκαν με απίστευτα καλό τρόπο και θέλω να τους ευχαριστήσω για την συμπεριφορά και το ενδιαφέρον που έδειξαν για εμένα. Όλα ήταν τέλεια». Ο Λάζαρος θα κάνει και πάλι λόγο για ένα όνειρο που γίνεται πραγματικότητα, ενώ μιλώντας λίγες μέρες μετά σε ραδιοφωνικό σταθμό θα αφορίσει όποιους κάνουν λόγο για «ερυθρόλευκα» αισθήματα. «Όσα ακούγονται, λέγονται και γράφονται για τον Ολυμπιακό είναι καφενειακές συζητήσεις».
Καινούργια ζωή…
Όταν όλα είχαν τελειώσει, η αντίδραση δεν ήταν του Χριστοδουλόπουλου δεν ήταν συνηθισμένη. Δεν έψαξε τους φίλους του να βγει βόλτα, δεν ήθελε να τους κεράσει. Το αντίθετο... «Μόλις δώσαμε τα χέρια και έληξε το τυπικό μέρος της συμφωνίας, ενημέρωσα την οικογένειά μου. Έκλεισα το κινητό και απομονώθηκα. Δεν το ήθελα, ήρθε από μόνο του. Βυθίστηκα στις σκέψεις μου. Ενώ πριν από λίγα 24άωρα βρισκόμουν σε διακοπές και μετρούσα μέρες για το ξεκίνημα της προετοιμασίας, ξαφνικά βρίσκομαι στην Αθήνα και είμαι πλέον παίκτης του Παναθηναϊκού. Τα είχα χαμένα. Δεν ήμουν σε θέση να αντιληφθώ εκείνη τη στιγμή τι μου είχε συμβεί. Χιλιάδες σκέψεις περνούσαν από το μυαλό μου. Προσπαθούσα να χαρώ για την ξαφνική αλλαγή στη ζωή μου. Κάτι με κρατούσε. Όχι πως δεν ήμουν χαρούμενος. Αντίθετα.
Ένα συναίσθημα αλλόκοτο. Χαρμολύπη. Αυτό ένιωθα. Χαρά που αλλάζω σελίδα στην καριέρα μου, λύπη γι’ αυτά που αφήνω πίσω. Τον ΠΑΟΚ, τους φίλους, την πόλη. Το λέω για πρώτη φορά τόσο δυνατά: Μόνο εγώ ξέρω πόσο αγάπησα τον ΠΑΟΚ. Οφείλω την ύπαρξη μου στον ΠΑΟΚ».
Δεν είναι συνηθισμένος να ξεσπάει και στην καριέρα που τον περίμενε δεν θα το έκανε και πάλι πολλές φορές. Τον πρώτο καιρό δεν είχε λόγο να το κάνει, αλλά ούτε και το… δικαίωμα. Κομπάρσος σε έναν Παναθηναϊκό που έμοιαζε σιγά-σιγά να δημιουργεί κάτι μεγάλο. Στην πρώτη του σεζόν θα έχει εφτά γκολ σε 28 συμμετοχές, όμως οι καλύτερες βραδιές του θα είναι οι χειρότερες του τριφυλλιού. Βραδιές όπως η ήττα από τον Εργοτέλη στο ΟΑΚΑ, όπως η ήττα από τον Πανσερραϊκό στο κύπελλο, βραδιές που έκαναν τον Παναθηναϊκό να μοιάζει – για πολλούς – λάθος επιλογή για τον Χριστοδουλόπουλο. «Ειλικρινά δεν ζηλεύω, επειδή πολύ απλά είμαι βέβαιος πως θα τα ζήσω όλα αυτά και εγώ με τον Παναθηναϊκό. Και γι’ αυτό ήρθα στην ομάδα το περασμένο καλοκαίρι. Και θα πετύχω στο άμεσο μέλλον. Θα το πάρουμε το πρωτάθλημα», θα απαντήσει ο ίδιος τον Μάρτιο του 2009 και θα αποδειχθεί προφητικός.
Ένα χρόνο μετά, εκείνος όπως και όλοι οι παίκτες του Παναθηναϊκού θα πανηγυρίζουν το νταμπλ. Ο Λάζαρος θα έχει περισσότερες συμμετοχές (31 τον αριθμό), λιγότερα γκολ (μόλις δύο), αλλά θα έχει κατακτήσει εκείνο που ονειρευόταν. Σε μια από τις… πανηγυρικές συνεντεύξεις που συνήθως ακολουθούν τους τίτλους θα ευχηθεί ένα και μοναδικό πράγμα, προκειμένου να προσφέρει ακόμα περισσότερα στην ομάδα του: Υγεία! Και θα είναι εκείνο που θα του λείψει τα δύο προσεχή καλοκαίρι. Τον Ιούλιο του 2010 θα υποστεί κάταγμα στην ποδοκνημική και θα μείνει 1,5 μήνα εκτός προπονήσεων. Η σεζόν για εκείνον θα ξεκινήσει τον Οκτώβριο και θα είναι η καλύτερή του με το τριφύλλι. 34 συμμετοχές και εφτά γκολ, εκπληκτική εμφάνιση κόντρα στον Ολυμπιακό, όμως τον περίμεναν ακόμα χειρότερα! Ιούλιο και πάλι, προετοιμασία ξανά και στο φιλικό με τη Σίβασπορ, ο Λάζαρος Χριστοδουλόπουλος θα υποστεί ρήξη χιαστών και θα χάσει έξι μήνες από τη σεζόν.
Θα επιστρέψει στις 29 Ιανουαρίου και αγώνα με τον αγώνα θα γίνεται καλύτερος. Πριν μπει ξανά στο γήπεδο με την πράσινη φανέλα, θα έχει δεσμευτεί ότι θα την φοράει για πολλά χρόνια ακόμα. «Έχω σαν αρχή στη ζωή μου το να σέβεσαι κάποια πράγματα και κάποιες βοήθειες που δέχεσαι. Η ομάδα με στήριξε τα 3,5 χρόνια που είμαι εδώ και σε μια δύσκολη στιγμή για μένα μου έκανε μια πρόταση πολύ σοβαρή . Δεν το σκέφτηκα καθόλου, δε μου αρέσει να είμαι αχάριστος και οι άνθρωποι γύρω μου να είναι αχάριστοι και νομίζω ότι θα έχουμε μια καλή συνέχεια και καλή συνεργασία». Στις αρχές Ιανουαρίου θα υπογράψει για τρία επιπλέον χρόνια και θα αρχίσει να… παλιώνει στον Παναθηναϊκό. Πλέον και λόγω των αποχωρήσεων των παλαιότερων, θα αρχίσει να έχει λόγο. Και να τον εκφράζει!
«Πριν σας μεταφέρω τις σκέψεις μου, να ξεκαθαρίσω ότι στη ζωή μου ποτέ δεν αποποιήθηκα τις ευθύνες, είτε ατομικές είτε ομαδικές. Για άλλο ένα παιχνίδι φταίμε εμείς, αλλά δεν γίνεται συνέχεια να είμαστε με την πλάτη στον τοίχο και να μας ρίχνουν στάχτη στα μάτια. Όπως με τον ΠΑΟΚ, που μας έδωσε πέναλτι που δεν ήταν και το ξέρω γιατί ήμουν στη φάση, έτσι και τώρα. Έβαλαν ένα γκολ οφσάιντ, για το οποίο λένε ότι ήταν δύσκολο να το δεις αλλά δεν ξέρω γιατί σε άλλες χώρες οι επόπτες πάτα τα βλέπουν αυτά. Μετά να μην σου δίνουν πέναλτι και κόκκινη κάρτα στο 1-0 και να χάνεις την ευκαιρία. Από το καλοκαίρι που έγινε το σκάνδαλο δεν έχει αλλάξει τίποτα. Όπως είπα, δεν αποποιούμαι τις ευθύνες, αλλά νομίζω ότι δεν άλλαξε τίποτα. Παίζουμε κόντρα σε όλους και σε όλα, παίζουμε μόνοι μας. Προσπαθούμε κόντρα σε όλα τα κατεστημένα». Μετά το ντέρμπι με την ΑΕΚ θα έπαιρνε ένα ρόλο που δεν είχε συνηθίσει και θα σήκωνε το λάβαρο της επανάστασης.
Το ίδιο θα κάνει και στην Τρίπολη, λίγη ώρα μετά τη νίκη του Παναθηναϊκού, σε ένα ματς που και ο ίδιος θα έχει σκοράρει. «Άμα θέλετε να σας δείξω το διαβατήριο και την ταυτότητά μου που γράφουν ότι έχω γεννηθεί στη Θεσσαλονίκη, είμαι Έλληνας και όχι Βούλγαρος. Το σημαντικό είναι ότι κερδίσαμε. Σε αυτή τη δύσκολη στιγμή που περνάει η Ελλάδα το να λέει ο καθένας αυτά, τι να πω... Είμαι Έλληνας, να σας δείξω το διαβατήριό μου». Το καλοκαίρι ο ρόλος του θα αναβαθμιστεί. Ίσως γιατί έφυγαν πολλοί. Έφυγε κι εκείνος που ο Λάζαρος ένιωθε σαν «μεγάλο του αδελφό» στην Παιανία, ο Γιώργος Καραγκούνης. Ο Χριστοδουλόπουλος θα υποσχεθεί στον κόσμο… «Θα είμαστε ανταγωνιστικοί. Ο Παναθηναϊκός δημιουργεί μια νέα κατάσταση και επειδή είναι στο DNA του να κάνει πρωταθλητισμό, έτσι θα κάνει και φέτος».
Ο ίδιος θα ξεκινήσει εντυπωσιακά, με δύο γκολ στα δύο παιχνίδια με τη Μάδεργουελ, αλλά στη συνέχεια θα ακολουθήσει τη μετριότητα του Παναθηναϊκού. Η ασίστ του στην πρεμιέρα στο ματς με τον Λεβαδειακό ήταν η τελευταία προσφορά του στο τριφύλλι, πριν τα χθεσινά γκολ στην Ξάνθη. Ο Λάζαρος Χριστοδουλόπουλος φαίνεται ότι αντιλήφθηκε το νέο του ρόλο. Και δεν είναι εκτός του ποδοσφαιρικού γηπέδου.
http://www.gazzetta.gr
«Πέρασα σκληρά παιδικά χρόνια. Πολύ δύσκολο να φοβάμαι σήμερα. Μόνο αυτό θα σου πω: Όχι, δεν φοβάμαι και δεν με φοβίζει τίποτα. Αν ένοιωθα φόβο, δεν θα πήγαινα ούτε στον ΠΑΟΚ, όταν με επέλεξαν τότε που ήμουν ποδοσφαιρικά νιάνιαρο ακόμη». Η αναφορά του σε εκείνα τα χρόνια τότε που μεγάλωνε στη Σίνδο της Θεσσαλονίκης μαζί με την οικογένειά του, έρχεται συχνά-πυκνά στο προσκήνιο από τον ίδιο. Ακόμα και εκείνο το καλοκαίρι που ολοκληρωνόταν η μεταγραφή του στον Παναθηναϊκό, το μυαλό του γυρνούσε στα δύσκολα – κυρίως λόγω φτώχειας – χρόνια. «Οι δικοί μου άνθρωποι γνωρίζουν πολύ καλά τι έχω περάσει στα παιδικά μου χρόνια μέχρι σήμερα. Κι εγώ και η μητέρα μου και ο πατέρας με τα αδέρφια μου. Όλοι το ξέρουμε, αλλά κάτι μου έσφιγγε το στήθος», είχε πει σε συνέντευξή του, δικαιολογώντας την πρώτη του αντίδραση μόλις έβαλε την υπογραφή του και γύριζε σελίδα στην καριέρα του.
Το ποδόσφαιρο και η επαγγελματική κατεύθυνση ήρθε ως φυσικό επακόλουθο του ταλέντου που είχε και τον έκανε να ξεχωρίζει, αλλά και της επιμονής του να ασχοληθεί με την μπάλα. Όπως κάθε παιδί που παίζει στην αλάνα. Η αρχή έγινε στα παιδικά της Ομόνοιας, συνεχίστηκε στην Α.Σ. Νεάπολης, όπου τον ανακάλυψε ο Άγγελος Αναστασιάδης. Το όνειρο που κάθε παιδί έχει στην αλάνα για κάποιους γίνεται μετέπειτα πραγματικότητα. Στις 26 Μαΐου του 2004, λίγους μήνες μετά τη συμπλήρωση των 18 του ετών, κι αφού το ταλέντο του είχε γίνει γνωστό στη Θεσσαλονίκη (έπαιζε στην μικρή Ένωση της συμπρωτεύουσας) ο ΠΑΟΚ ανακοίνωσε την απόκτησή του.
«Θέλω να πω ένα ευχαριστώ στον κ. Αναστασιάδη, που με εντόπισε. Έτσι πήγα στον ΠΑΟΚ. Και όλους, όσοι με βοήθησαν και μου έδωσαν ευκαιρίες»... Με προπονητή τον Έλληνα τεχνικό έκανε ντεμπούτο σε αγώνα κυπέλλου στις 22 Σεπτεμβρίου του 2004, ενώ χρειάστηκε να περιμένει περισσότερο για το πρωτάθλημα. Έπαιξε βασικός στις 15 Μαΐου του 2005 στον αγώνα του δικεφάλου στην Καλαμαριά, ο οποίος ήταν εν μέρει παρωδία και με προπονητή, πλέον, τον Νίκο Καραγεωργίου.
Το δικό του ξεπέταγμα, όπως και αρκετών συνομήλικων συμπαικτών του, ήρθε την επόμενη σεζόν. Ο Γιώργος Κωστίκος ανέλαβε χρέη προπονητή και... παιδαγωγού, φέρνοντας στο προσκήνιο ό,τι καλύτερο είχε ο ΠΑΟΚ στις μικρές ηλικίες. Ο Λάζαρος Χριστοδουλόπουλος εκμεταλλεύτηκε την ευκαιρία και είχε μια γεμάτη χρονιά με 29 συμμετοχές σε Ελλάδα και Ευρώπη και τέσσερα γκολ. Κατάφερε, μάλιστα, εκτός από την εμπιστοσύνη του Έλληνα τεχνικού, να κερδίσει και τον Ίλιε Ντουμιτρέσκου, ο οποίος είχε αναλάβει την τεχνική ηγεσία του ΠΑΟΚ στα τέλη Φεβρουαρίου.
Ο Χριστοδουλόπουλος έμοιαζε σε ηλικία 20 ετών να έχει κερδίσει το στοίχημα της καθιέρωσης και βρήκε τρόπο να συμβαδίζει με το όνειρό του. «Ακόμα δεν έχω συνειδητοποιήσει τι γίνεται. Δεν μπορώ να ξεχωρίσω κάποια στιγμή. Ίσως, αν κάτσω κάποτε και σκεφτώ τι έγινε όλον αυτόν τον πρώτο καιρό, να μπορέσω να διακρίνω κάποιες στιγμές. Σου είπα, ακόμα ονειρεύομαι», θα πει σε συνέντευξη που θα παραχωρήσει εκείνη την εποχή και είναι η μοναδική φορά, στην οποία θα αναφερθεί στις οπαδικές του προτιμήσεις. «Τι λες τώρα; Είμαι ΠΑΟΚτσής από μικρό παιδί. Ερχόμουν στην Τούμπα και ονειρευόμουν να φορέσω τη φανέλα με το Δικέφαλο. Γι' αυτό σού λέω πως είναι όνειρο που πραγματοποιήθηκε...».
Μια δήλωση που σηκώνει κουβέντα... Γιατί στη Θεσσαλονίκη ήταν κοινό μυστικό ότι είναι οπαδός του Ολυμπιακού ή τουλάχιστον ήταν μέχρι να πάρει μεταγραφή στον Παναθηναϊκό. Αν και ο ίδιος ουδέποτε το παραδέχτηκε και πολλάκις προσπάθησε να το διαψεύσει.
Ένα... σκοτεινό καλοκαίρι!
Είναι κλισέ, όσο ήταν και πραγματικότητα. Το όνειρο έγινε εφιάλτης μέσα στους επόμενους μήνες... Ίσως, ο Λάζαρος Χριστοδουλόπουλος, άλλαξε γρήγορα πλευρό και άρχισε να ονειρεύεται ακόμα περισσότερο... Σε βαθμό που έχασε την επαφή με την πραγματικότητα, με την παιδική του ηλικία, με εκείνους που τον πίστεψαν και προς εκείνους που ήταν κοντά του. Ήταν μεσημέρι της 18ης Ιουλίου το 2006, όταν στη Θεσσαλονίκη άρχισε να κυκλοφορεί, αρχικά ως φήμη, ότι ο Χριστοδουλόπουλος, θα πάει στην Λίβερπουλ. Η αντίδραση του τότε παίκτη του ΠΑΟΚ ήταν άμεση... «Δεν γνωρίζω το παραμικρό, ούτε μου τηλεφώνησε ο μάνατζέρ μου για να μου πει κάτι τέτοιο. Φαντάζομαι ότι αν υπήρχε, θα ήμουν ο πρώτος που θα το μάθαινε γιατί αναφερόμαστε στη Λίβερπουλ». Μόνο που λίγες μέρες αργότερα αποδείχθηκε ψευδής ή τουλάχιστον αναληθής.
Σε συνάντηση με τον Κώστα Ιωσηφίδη θα ενημερώσει ότι φεύγει για Αγγλία και θα απουσιάσει από την προπόνηση του ΠΑΟΚ. Το γαϊτανάκι που θα ακολουθήσει θα κρατήσει για περισσότερο από ένα μήνα. Ο Χριστοδουλόπουλος μετακομίζει στο Λίβερπουλ χωρίς την άδεια του ΠΑΟΚ, ο οποίος περιμένει πρόταση από την αγγλική ομάδα. Ακολουθεί προσφυγή του ποδοσφαιριστή, πείσμα της ΠΑΕ να απορρίψει την – έστω και μικρή – προσφορά της Λίβερπουλ και πάει λέγοντας... Πού πάει; Στην τετράμηνη διακοπή συμβολαίου, η οποία του επιβλήθηκε στα τέλη Ιουλίου από τον ΠΑΟΚ.
Ο 20χρονος μεσοεπιθετικός δεν λυγίζει και εμμένει να κυνηγήσει το όνειρο στο εξωτερικό. «Η πρόκληση για μένα είναι τεράστια και είναι εύλογο να θέλω όσο τίποτα άλλο να πάω στην Λίβερπουλ. Πιστεύω όλα να πάνε καλά και να κλείσει ένα θέμα που τόσο πολύ συζητήθηκε, που τόσο πολύ παραποιήθηκε και που η αλήθεια του αποδεικνύεται από τα επίσημα έγγραφα αναμφισβήτητα. Θέλω να πιστεύω ό,τι είναι καλό για όλους μας να παραχωρηθώ στην Λίβερπουλ. Ουδέποτε σκεφθήκαμε την φυγή από τον ΠΑΟΚ χωρίς να έχει όφελος η ομάδα. Τα γεγονότα το αποδεικνύουν οι πράξεις μας το αποδεικνύουν. Η θέληση μου να πάω στην Λίβερπουλ είναι εύλογα πλέον κατανοητή από όλους». Στις 22 Αυγούστου θα είναι το τελευταίο επεισόδιο που θα εμπλέκει και τις τρεις πλευρές. Αφού, παρά τη δήλωση του Χριστοδουλόπουλου, ο ΠΑΟΚ θα απορρίψει την προσφορά της Λίβερπουλ και το θέμα θα κλείσει.
Ο χειμώνας με πληγώνει...
«Έκανα προπόνηση, είτε μόνος μου, είτε με την ομάδα της περιοχής μου, τον Ιωνικό Διαβατών. Μου έλειπε πάρα πολύ το ποδόσφαιρο και τα παιχνίδια. Έφτανε απόγευμα Κυριακής κι αισθανόμουν αμήχανα, δεν είχα τι να κάνω. Το μόνο που σκεφτόμουν ήταν πώς θα γίνει να ξαναπαίξω ποδόσφαιρο». Το εξομολογήθηκε μόνος του λίγο καιρό μετά την επιστροφή του. Και πιθανόν να ήταν το ισχυρότερο κίνητρο για να ξεπεράσει τον εγωισμό του και να επιστρέψει στον ΠΑΟΚ. Κάτι που δεν έγινε από τη μια στιγμή στην άλλη.
Στα τέλη Νοεμβρίου έληγε η τετράμηνη διακοπή συμβολαίου, οπότε το θέμα επέστρεψε στο προσκήνιο. Αρχικά, με αρνητικό τρόπο, αφού ο Χριστοδουλόπουλος απέρριψε πρόταση του ΠΑΟΚ να υπογράψει συμβόλαιο και ρήτρα αποδέσμευσης 700.000 ευρώ, μηδαμινή μπροστά στο ποσό που θα ξόδευε αργότερα ο Παναθηναϊκός για να τον αποκτήσει. Στις αρχές του νέου χρόνου, ο νεαρός μεσοεπιθετικός θα κάνει πρόταση ακόμα και για την αγορά του δελτίου του έναντι 600.000 ευρώ, ώστε να πάει στην Λίβερπουλ. Κάτι που απορρίπτεται από τον Βεζυρτζή, λογικά αφού υπάρχουν συνεχώς φήμες ότι ο Ολυμπιακός είναι πίσω από την κίνηση του Χριστοδουλόπουλου και παραμονεύει για να τον αποκτήσει.
Μπροστά στο φάσμα ενός άδοξου φινάλε, όμοιου του Πάρη Γεωργακόπουλο, ο Λάζαρος Χριστοδουλόπουλος θα ρίξει νερό στο κρασί του. «Αισθάνομαι την ανάγκη να ζητήσω δημόσια συγγνώμη από τους συμπαίκτες μου, τη διοίκηση και τον κόσμο της ομάδας, για τα λάθη που έκανα από το καλοκαίρι ως σήμερα. Θέλω όμως να καταστήσω σαφές ότι όλο αυτό το διάστημα ουδέποτε μίλησα υποτιμητικά για το σύλλογο που υπηρετώ εδώ και χρόνια, όπως λανθασμένα μου καταλογίστηκε. Επιθυμώ να αφήσω όλη αυτή τη βασανιστική για μένα περιπέτεια στο παρελθόν κι από δω και στο εξής να αφοσιωθώ στην ομάδα μου και να συνδράμω όσο μπορώ για την αγωνιστική της ανάκαμψη».
Η επίσημη δήλωση δεν συγκινεί τον κόσμο του ΠΑΟΚ. Οι οπαδοί θα υψώσουν πανό εναντίον του στην Τούμπα, με το οποίο θα τον αποκαλούν «οικοδόμο». Ο λόγος; Μια φερόμενη δήλωση του Λάζαρου πως «προτιμώ να γίνω οικοδόμος, παρά να παίξω ξανά στον ΠΑΟΚ». Στην 1η του συμμετοχή ξανά με τη φανέλα του ΠΑΟΚ (10/3, στο ματς με το Αιγάλεω) ο κόσμος θα τον αποδοκιμάσει μαζικά την ώρα της εισόδου του στο γήπεδο και θα συνεχίσει σε κάθε του επαφή με τη μπάλα. «Ο Χριστοδουλόπουλος αποτελεί περιουσιακό στοιχείο της ομάδας. Θεωρώ ότι είναι μεγάλο ταλέντο και είναι λυπηρό να έχει αυτή την αντιμετώπιση κι ας έκανε ένα λάθος. Δεν βοηθάει την ομάδα, αλλά και το παιδί», θα δηλώσει μετά το τέλος του αγώνα ο Γιώργος Παράσχος, ενώ λίγες μέρες αργότερα θα έρθει η επίσημη στήριξη από την ΠΑΕ ΠΑΟΚ.
Μπορεί ο χρόνος να μην γυρίζει για κανέναν πίσω, όμως ο Λάζαρος Χριστοδουλόπουλος θα προσπαθήσει στο διάστημα που θα επακολουθήσει να αλλάξει τα πεπραγμένα του. Μέσα από δύο συνεντεύξεις θα μιλήσει για το διάστημα που έμεινε μακριά από το ποδόσφαιρο και για όσα του χρέωσαν χωρίς να τα έχει κάνει. Πρώτο του μέλημα ήταν να ξεκαθαρίσει την ιστορία με την... οικοδομή.
«Σε μια συζήτηση που κάναμε με τον Κώστα Ορφανό, μου είπε: «Λάζαρε, κάνεις λάθος και ζημιά στον εαυτό σου». Και εγώ του απάντησα ότι θέλω να πάρω το ρίσκο. Να ξέρω ότι προσπάθησα και δεν τα κατάφερα. Και αν τελικά πάνε όλα στραβά, δεν έχω πρόβλημα να κάνω κάτι άλλο στην ζωή μου, ακόμη να δουλέψω και στις οικοδομές. Αυτό του είπα. Ποτέ δεν μίλησα υποτιμητικά για τον ΠΑΟΚ».
Η σχέση του με τον κόσμο θα συνεχίζει να τον πληρώνει, όμως πλέον είναι αρκετά διαλλακτικός ώστε να έχει την δυνατότητα να βλέπει τα πράγματα από τουλάχιστον δύο οπτικές γωνίες. «Τη συγγνώμη που ζήτησα την αισθάνομαι πραγματικά. Ιδιαίτερα προς τους οπαδούς. Τους πόνεσα, έτσι δεν είναι; Και εμένα όταν κάποιος με πονά, περιμένω να ακούσω μια συγγνώμη που βγαίνει από μέσα του και είναι αληθινή».
Εκείνο το διάστημα που έμεινε εκτός αγωνιστικής δράσης ήταν το πιο δύσκολο στην καριέρα του. Τον σημάδεψε και τον άλλαξε ως άνθρωπο... Εξάλλου, ήταν μόλις 20 χρονών και σαφώς ανώριμος για να δεχτεί το σκληρό πρόσωπο που πολλές φορές δείχνουν οι άνθρωποι. Είχε πρόβλημα να κυκλοφορήσει στη Θεσσαλονίκη, χρειάστηκε να φύγει... από την πίσω πόρτα και εσπευσμένα από καφετέρια και είδε ανθρώπους που βρίσκονταν κοντά του, να εξαφανίζονται. Διάβαζε και άκουγε για όσα λέγονταν τριγύρω του, όμως προσπαθούσε να κρατήσει στάση σιωπής. Μέχρι να φτάσει στο σημείο, που δύσκολα ένας άνθρωπος φτάνει να παραδεχτεί πως «αν γύριζα τον χρόνο πίσω, δεν θα έφευγα ποτέ».
Άρης και... Παναθηναϊκός!
Η παρέμβαση του Θοδωρή Ζαγοράκη, ως συμπαίκτης του Χριστοδουλόπουλου ακόμα, υπήρξε καταλυτική. Η κόντρα σιγά-σιγά εξομαλύνθηκε, το πανό αποσύρθηκε και ο Λάζαρος ήταν και πάλι ενεργό μέλος του ΠΑΟΚ. Θα κερδίσει την εμπιστοσύνη του Φερνάντο Σάντος, αλλά θα αργήσει να γίνει εκ νέου αγαπημένο παιδί της κερκίδας. Θα το καταφέρει στις αρχές του 2008 κι αφού έχει φύγει το... καταραμένο 2007. Στα τέλη του έτους, ο διεθνής μεσοεπιθετικός θα τρακάρει με το αυτοκίνητό του στην περιφερειακή οδό της Θεσσαλονίκης, λόγω ολισθηρότητας του δρόμου και θα σωθεί από θαύμα. Παρά το γεγονός ότι το αμάξι του χτύπησε στο διαχωριστικό, έκανε δύο στροφές και τούμπαρε, ο Χριστοδουλόπουλος θα κάνει τέσσερα ράμματα και ένα εκκλησάκι στον Αγ. Σπυρίδωνα στο σημείο που έγινε το ατύχημα, αφού θεωρούσε ότι ήταν το λιγότερο που μπορούσε να κάνει.
Η επιστροφή του στη... Θύρα 4 και στις καρδιές των οπαδών του ΠΑΟΚ θα έρθει στις 12 Φεβρουαρίου στο ντέρμπι με τον Άρη. Θα πετύχει το δεύτερο γκολ και θα φτιάξει το τρίτο στην ευρεία νίκη με 3-0 και ο Λάζαρος θα αναδειχθεί πολυτιμότερος παίκτης της αγωνιστικής και στη σεζόν που έβαινε προς το τέλος της είχε βάλει και πάλι την σφραγίδα του. Το καλοκαίρι θα τον έφερνε και πάλι στα πρωτοσέλιδα. Στην Λευκάδα, όπου παραθέριζε εκείνες τις ημέρες οι εφημερίδες φτάνουν γύρω στις 1.30 το μεσημέρι. Λογικά, τέτοια ώρα ο Λάζαρος Χριστοδουλόπουλος θα βρισκόταν σε κάποια παραλία και δεν θα γνώριζε ακριβώς το περιεχόμενό τους. Περίπου τρεις μέρες κράτησε το θέατρο του παραλόγου ανάμεσα στους αιωνίους, πριν έρθει η οριστική συμφωνία. Οι μεν μιλούσαν για καλύτερη πρόταση, οι δε για επιθυμία του παίκτη, μέχρι που ξαφνικά ο πρώην παίκτης του ΠΑΟΚ βρέθηκε μέσα σε μερικές ώρες στην Αθήνα, στο κότερο του Νίκου Πατέρα και στον Παναθηναϊκό. Ήταν 21 Ιουνίου και το σίριαλ ολοκληρώθηκε για να ανοίξει μια καινούργια σελίδα στην καριέρα του Χριστοδουλόπουλου.
«Πήγαμε στο κότερο του κ. Πατέρα και συζητήσαμε για την συμφωνία μου με την ομάδα. Για μένα όλο αυτό, δηλαδή να γίνονται οι συζητήσεις σε έναν τέτοιο χώρο, ήταν μια ανεπανάληπτη εμπειρία. Δεν μπορείς να φανταστείς. Θέλω να πω πως τόσο ο πρόεδρος της ομάδας όσο και ο κ. Αντωνίου μου φέρθηκαν με απίστευτα καλό τρόπο και θέλω να τους ευχαριστήσω για την συμπεριφορά και το ενδιαφέρον που έδειξαν για εμένα. Όλα ήταν τέλεια». Ο Λάζαρος θα κάνει και πάλι λόγο για ένα όνειρο που γίνεται πραγματικότητα, ενώ μιλώντας λίγες μέρες μετά σε ραδιοφωνικό σταθμό θα αφορίσει όποιους κάνουν λόγο για «ερυθρόλευκα» αισθήματα. «Όσα ακούγονται, λέγονται και γράφονται για τον Ολυμπιακό είναι καφενειακές συζητήσεις».
Καινούργια ζωή…
Όταν όλα είχαν τελειώσει, η αντίδραση δεν ήταν του Χριστοδουλόπουλου δεν ήταν συνηθισμένη. Δεν έψαξε τους φίλους του να βγει βόλτα, δεν ήθελε να τους κεράσει. Το αντίθετο... «Μόλις δώσαμε τα χέρια και έληξε το τυπικό μέρος της συμφωνίας, ενημέρωσα την οικογένειά μου. Έκλεισα το κινητό και απομονώθηκα. Δεν το ήθελα, ήρθε από μόνο του. Βυθίστηκα στις σκέψεις μου. Ενώ πριν από λίγα 24άωρα βρισκόμουν σε διακοπές και μετρούσα μέρες για το ξεκίνημα της προετοιμασίας, ξαφνικά βρίσκομαι στην Αθήνα και είμαι πλέον παίκτης του Παναθηναϊκού. Τα είχα χαμένα. Δεν ήμουν σε θέση να αντιληφθώ εκείνη τη στιγμή τι μου είχε συμβεί. Χιλιάδες σκέψεις περνούσαν από το μυαλό μου. Προσπαθούσα να χαρώ για την ξαφνική αλλαγή στη ζωή μου. Κάτι με κρατούσε. Όχι πως δεν ήμουν χαρούμενος. Αντίθετα.
Ένα συναίσθημα αλλόκοτο. Χαρμολύπη. Αυτό ένιωθα. Χαρά που αλλάζω σελίδα στην καριέρα μου, λύπη γι’ αυτά που αφήνω πίσω. Τον ΠΑΟΚ, τους φίλους, την πόλη. Το λέω για πρώτη φορά τόσο δυνατά: Μόνο εγώ ξέρω πόσο αγάπησα τον ΠΑΟΚ. Οφείλω την ύπαρξη μου στον ΠΑΟΚ».
Δεν είναι συνηθισμένος να ξεσπάει και στην καριέρα που τον περίμενε δεν θα το έκανε και πάλι πολλές φορές. Τον πρώτο καιρό δεν είχε λόγο να το κάνει, αλλά ούτε και το… δικαίωμα. Κομπάρσος σε έναν Παναθηναϊκό που έμοιαζε σιγά-σιγά να δημιουργεί κάτι μεγάλο. Στην πρώτη του σεζόν θα έχει εφτά γκολ σε 28 συμμετοχές, όμως οι καλύτερες βραδιές του θα είναι οι χειρότερες του τριφυλλιού. Βραδιές όπως η ήττα από τον Εργοτέλη στο ΟΑΚΑ, όπως η ήττα από τον Πανσερραϊκό στο κύπελλο, βραδιές που έκαναν τον Παναθηναϊκό να μοιάζει – για πολλούς – λάθος επιλογή για τον Χριστοδουλόπουλο. «Ειλικρινά δεν ζηλεύω, επειδή πολύ απλά είμαι βέβαιος πως θα τα ζήσω όλα αυτά και εγώ με τον Παναθηναϊκό. Και γι’ αυτό ήρθα στην ομάδα το περασμένο καλοκαίρι. Και θα πετύχω στο άμεσο μέλλον. Θα το πάρουμε το πρωτάθλημα», θα απαντήσει ο ίδιος τον Μάρτιο του 2009 και θα αποδειχθεί προφητικός.
Ένα χρόνο μετά, εκείνος όπως και όλοι οι παίκτες του Παναθηναϊκού θα πανηγυρίζουν το νταμπλ. Ο Λάζαρος θα έχει περισσότερες συμμετοχές (31 τον αριθμό), λιγότερα γκολ (μόλις δύο), αλλά θα έχει κατακτήσει εκείνο που ονειρευόταν. Σε μια από τις… πανηγυρικές συνεντεύξεις που συνήθως ακολουθούν τους τίτλους θα ευχηθεί ένα και μοναδικό πράγμα, προκειμένου να προσφέρει ακόμα περισσότερα στην ομάδα του: Υγεία! Και θα είναι εκείνο που θα του λείψει τα δύο προσεχή καλοκαίρι. Τον Ιούλιο του 2010 θα υποστεί κάταγμα στην ποδοκνημική και θα μείνει 1,5 μήνα εκτός προπονήσεων. Η σεζόν για εκείνον θα ξεκινήσει τον Οκτώβριο και θα είναι η καλύτερή του με το τριφύλλι. 34 συμμετοχές και εφτά γκολ, εκπληκτική εμφάνιση κόντρα στον Ολυμπιακό, όμως τον περίμεναν ακόμα χειρότερα! Ιούλιο και πάλι, προετοιμασία ξανά και στο φιλικό με τη Σίβασπορ, ο Λάζαρος Χριστοδουλόπουλος θα υποστεί ρήξη χιαστών και θα χάσει έξι μήνες από τη σεζόν.
Θα επιστρέψει στις 29 Ιανουαρίου και αγώνα με τον αγώνα θα γίνεται καλύτερος. Πριν μπει ξανά στο γήπεδο με την πράσινη φανέλα, θα έχει δεσμευτεί ότι θα την φοράει για πολλά χρόνια ακόμα. «Έχω σαν αρχή στη ζωή μου το να σέβεσαι κάποια πράγματα και κάποιες βοήθειες που δέχεσαι. Η ομάδα με στήριξε τα 3,5 χρόνια που είμαι εδώ και σε μια δύσκολη στιγμή για μένα μου έκανε μια πρόταση πολύ σοβαρή . Δεν το σκέφτηκα καθόλου, δε μου αρέσει να είμαι αχάριστος και οι άνθρωποι γύρω μου να είναι αχάριστοι και νομίζω ότι θα έχουμε μια καλή συνέχεια και καλή συνεργασία». Στις αρχές Ιανουαρίου θα υπογράψει για τρία επιπλέον χρόνια και θα αρχίσει να… παλιώνει στον Παναθηναϊκό. Πλέον και λόγω των αποχωρήσεων των παλαιότερων, θα αρχίσει να έχει λόγο. Και να τον εκφράζει!
«Πριν σας μεταφέρω τις σκέψεις μου, να ξεκαθαρίσω ότι στη ζωή μου ποτέ δεν αποποιήθηκα τις ευθύνες, είτε ατομικές είτε ομαδικές. Για άλλο ένα παιχνίδι φταίμε εμείς, αλλά δεν γίνεται συνέχεια να είμαστε με την πλάτη στον τοίχο και να μας ρίχνουν στάχτη στα μάτια. Όπως με τον ΠΑΟΚ, που μας έδωσε πέναλτι που δεν ήταν και το ξέρω γιατί ήμουν στη φάση, έτσι και τώρα. Έβαλαν ένα γκολ οφσάιντ, για το οποίο λένε ότι ήταν δύσκολο να το δεις αλλά δεν ξέρω γιατί σε άλλες χώρες οι επόπτες πάτα τα βλέπουν αυτά. Μετά να μην σου δίνουν πέναλτι και κόκκινη κάρτα στο 1-0 και να χάνεις την ευκαιρία. Από το καλοκαίρι που έγινε το σκάνδαλο δεν έχει αλλάξει τίποτα. Όπως είπα, δεν αποποιούμαι τις ευθύνες, αλλά νομίζω ότι δεν άλλαξε τίποτα. Παίζουμε κόντρα σε όλους και σε όλα, παίζουμε μόνοι μας. Προσπαθούμε κόντρα σε όλα τα κατεστημένα». Μετά το ντέρμπι με την ΑΕΚ θα έπαιρνε ένα ρόλο που δεν είχε συνηθίσει και θα σήκωνε το λάβαρο της επανάστασης.
Το ίδιο θα κάνει και στην Τρίπολη, λίγη ώρα μετά τη νίκη του Παναθηναϊκού, σε ένα ματς που και ο ίδιος θα έχει σκοράρει. «Άμα θέλετε να σας δείξω το διαβατήριο και την ταυτότητά μου που γράφουν ότι έχω γεννηθεί στη Θεσσαλονίκη, είμαι Έλληνας και όχι Βούλγαρος. Το σημαντικό είναι ότι κερδίσαμε. Σε αυτή τη δύσκολη στιγμή που περνάει η Ελλάδα το να λέει ο καθένας αυτά, τι να πω... Είμαι Έλληνας, να σας δείξω το διαβατήριό μου». Το καλοκαίρι ο ρόλος του θα αναβαθμιστεί. Ίσως γιατί έφυγαν πολλοί. Έφυγε κι εκείνος που ο Λάζαρος ένιωθε σαν «μεγάλο του αδελφό» στην Παιανία, ο Γιώργος Καραγκούνης. Ο Χριστοδουλόπουλος θα υποσχεθεί στον κόσμο… «Θα είμαστε ανταγωνιστικοί. Ο Παναθηναϊκός δημιουργεί μια νέα κατάσταση και επειδή είναι στο DNA του να κάνει πρωταθλητισμό, έτσι θα κάνει και φέτος».
Ο ίδιος θα ξεκινήσει εντυπωσιακά, με δύο γκολ στα δύο παιχνίδια με τη Μάδεργουελ, αλλά στη συνέχεια θα ακολουθήσει τη μετριότητα του Παναθηναϊκού. Η ασίστ του στην πρεμιέρα στο ματς με τον Λεβαδειακό ήταν η τελευταία προσφορά του στο τριφύλλι, πριν τα χθεσινά γκολ στην Ξάνθη. Ο Λάζαρος Χριστοδουλόπουλος φαίνεται ότι αντιλήφθηκε το νέο του ρόλο. Και δεν είναι εκτός του ποδοσφαιρικού γηπέδου.
http://www.gazzetta.gr
