Όχι ακόμη, αλλά έχει τα προσόντα να εξελιχθεί σε κάτι τέτοιο. Και γενικά αξίζει να φας κόλλημα μαζί του. Ξεκινώντας από τώρα.
H αναζήτηση του επόμενου Modern Family έχει εξελιχθεί, τα τελευταία
χρόνια, σε κάτι σαν το Ιερό δισκοπότηρο της κωμωδίας. Όλοι (παραγωγοί,
κοινό, σεναριογράφοι, ηθοποιοί) ξέρουν ότι υπάρχει. Κανείς δεν έχει
καταφέρει ως τώρα να το βρει. Ίσως το Black-ish να τα καταφέρει. Να
γιατί.
Οι λόγοι που το Modern Family είναι τόσο επιτυχημένο σε
τόσα διαφορετικά επίπεδα (πάει σφαίρα εμπορικά και το λατρεύει
ταυτόχρονα κοινό και κριτικοί) είναι πολλοί. Ξεκινώντας από το ότι
κρύβει μέσα του αλήθεια για μια νέα πραγματικότητα όσον αφορά τις
οικογένειες στις ΗΠΑ (έστω τις μεσοαστές λευκές οικογένειες στην
Καλιφόρνια).
Συνεχίζοντας με το έξοχο γράψιμο και το εξαίσιο casting (Phil
Dunphy πότε, μα πότε, θα αποκτήσεις το δικό σου 'πως έφτασα ως εδώ'
spin-off).
Και καταλήγοντας στο γεγονός ότι κάθε σεκάνς λειτουργεί -με χειρουργική ακρίβεια- σε τρία διαφορετικά επίπεδα. Βλέπεις δηλαδή κάτι αστείο να συμβαίνει σε πρώτο πλάνο και από πίσω, στο background, γίνονται ταυτόχρονα και άλλα πράγματα. Κάτι που ακούγεται αφαιρετικό όπως το περιγράφω αυτή τη στιγμή, αλλά θα το καταλάβεις αν δεις ξανά προσεκτικά ένα επεισόδιο. Εκεί δηλαδή που ξέρεις ήδη την πλοκή και μπορείς να εστιάσεις στο τι κάνουν οι υπόλοιποι 'παίκτες' στο πλάνο.
Το Black-ish, η ιστορία μιας καλοστεκούμενης οικονομικά Αφροαμερικάνικης οικογένειας στην οποία ο πατέρας 'φρικάρει' (τον υποδύεται απρόσμενα αποτελεσματικά ο Anthony Anderson) όταν συνειδητοποιεί ότι τα παιδιά του έχουν μεγαλώσει εντελώς 'λευκά', μοιράζεται το ίδιο DNA.
Ξεκινώντας ότι και αυτό κρύβει αλήθεια μέσα του, μιλώντας για μια πραγματικότητα, αυτή της απομάκρυνσης από τις ρίζες της, που αντιμετωπίζουν αυτή τη στιγμή όντως αρκετές Αφροαμερικάνικες οικογένειες. Φαντάσου κάτι σαν την οικογένεια στην οποία 'κατσικώνεται' ο Will Smith στο Fresh Prince of Bel Air, χωρίς τις υπερβολές και τις γραφικότητες.
Επίσης το casting είναι εξίσου καλό. Τόσο στους ενηλίκους, όσο -κυρίως- στα 4 παιδιά. Ειδικά στα μικρότερα που μοιάζουν σαν αγγελάκια και διαολάκια ταυτόχρονα.
Ενώ άκρως πειστικός στον αντίστοιχο ρόλο που έχει ο Ed
O'Neill στο Modern Family είναι και ο Laurence Fishburne (που, καθόλου
τυχαία, είναι και executive director) ως ο γκρινιάρης παππούς που
επιμένει να πιστεύει ότι το να ρίχνεις μερικές ανάποδες (όχι με το χέρι,
με ζώνη ή με τον αγαπημένο του χάρακα) στα πισίνα είναι αποτελεσματικός
τρόπος διαπαιδαγώγησης.
Όχι, o Lawrence (με διαφορά ο breakaway χαρακτήρας της σειράς) δεν έχει στο πλευρό του κάποια τόσο βαβαβούμ όσο η Sofia Vergara. Αλλά είμαι σίγουρος ότι ο χαρακτήρας του και ο Jay Pritchett, αν ποτέ γνωριζόντουσαν, θα τα έβρισκαν μια χαρά.
Όπως 'φιλαράκια' θα γίνονταν σίγουρα και συνολικά η
οικογένεια του Black-ish με τους Dunphys. Αν π.χ. οι πρώτοι μετακόμιζαν
δίπλα τους αντί για εκείνη την ελεεινή βλαχο-οικογένεια με ιδιοκτήτες
πρατηρίων μαριχουάνας που τους ταλαιπωρεί στα τελευταία επεισόδια.
Άσε που θα είχε ενδιαφέρον πόσο 'άβολο' θα ήταν να βλέπουμε τον Phil να προσπαθεί να φερθεί ως brother from the hood προκειμένου να κάνει τον Andre 'Dre' Johnson να νοιώσει καλύτερα.
Ουσιαστικά το Black-ish, στο οποίο ξεκινώντας κανείς δεν πόνταρε ότι θα επιβιώσει μετά το 5ο επεισόδιο (αλλά εξελίχθηκε στην 2η πιο πετυχημένη νέα σειρά, πίσω από το ασταμάτητο How to Get Away With Murder), είναι κάτι σαν το σοκολατί spin-off του Modern Family. Η ιστορία μιας οικογένειας που ζει δίπλα στους Dunphys. Εξίσου έξυπνο και υπόγεια ανατρεπτικό (μου άρεσε ιδιαίτερα το επεισόδιο που ο Dre και ο μοναδικός μαύρος συνάδελφός του προσπαθούν -ανεπιτυχώς- να βρουν κάποιο γνωστό αφροαμερικάνο που να μην ξέρουν, για να αποδείξουν στον κρετίνο συνάδελφό τους πόσο ηλίθιο είναι να πιστεύει ότι όλοι οι μαύροι γνωρίζονται μεταξύ τους-και ότι όλοι ξέρουν το Dr Dre ή την Beyonce).
Μοναδικό μειονέκτημα -και μάλιστα αρκετά μεγάλο- είναι ότι,
τουλάχιστον μέχρι τώρα, ο γαλαξίας του Black-ish είναι πολύ πιο
περιορισμένος. Υπό την έννοια ότι, αν εξαιρέσεις κάποιες σεκάνς με τους
συναδέλφους του Dre στο γραφείο, δεν έχουμε γνωρίσει ακόμη γείτονες,
ξαδέλφια ή άλλες οικογένειες φίλων τους που να είναι έτσι.
Κάτι που, κατά κάποιους, κάνει το Black-ish να θυμίζει περισσότερο Bill Cosby show παρά Modern Family. Όμως είναι ακόμη νωρίς να το κρίνουμε τόσο αυστηρά. Και, σε προσωπικό επίπεδο, μου αρκεί ότι σε χρόνο dt έχει γίνει το No2 sitcom που ανυπομονώ να κάτσω και να δω μέσα στην εβδομάδα.
http://www.oneman.gr
Και καταλήγοντας στο γεγονός ότι κάθε σεκάνς λειτουργεί -με χειρουργική ακρίβεια- σε τρία διαφορετικά επίπεδα. Βλέπεις δηλαδή κάτι αστείο να συμβαίνει σε πρώτο πλάνο και από πίσω, στο background, γίνονται ταυτόχρονα και άλλα πράγματα. Κάτι που ακούγεται αφαιρετικό όπως το περιγράφω αυτή τη στιγμή, αλλά θα το καταλάβεις αν δεις ξανά προσεκτικά ένα επεισόδιο. Εκεί δηλαδή που ξέρεις ήδη την πλοκή και μπορείς να εστιάσεις στο τι κάνουν οι υπόλοιποι 'παίκτες' στο πλάνο.
Το Black-ish, η ιστορία μιας καλοστεκούμενης οικονομικά Αφροαμερικάνικης οικογένειας στην οποία ο πατέρας 'φρικάρει' (τον υποδύεται απρόσμενα αποτελεσματικά ο Anthony Anderson) όταν συνειδητοποιεί ότι τα παιδιά του έχουν μεγαλώσει εντελώς 'λευκά', μοιράζεται το ίδιο DNA.
Ξεκινώντας ότι και αυτό κρύβει αλήθεια μέσα του, μιλώντας για μια πραγματικότητα, αυτή της απομάκρυνσης από τις ρίζες της, που αντιμετωπίζουν αυτή τη στιγμή όντως αρκετές Αφροαμερικάνικες οικογένειες. Φαντάσου κάτι σαν την οικογένεια στην οποία 'κατσικώνεται' ο Will Smith στο Fresh Prince of Bel Air, χωρίς τις υπερβολές και τις γραφικότητες.
Επίσης το casting είναι εξίσου καλό. Τόσο στους ενηλίκους, όσο -κυρίως- στα 4 παιδιά. Ειδικά στα μικρότερα που μοιάζουν σαν αγγελάκια και διαολάκια ταυτόχρονα.
Όχι, o Lawrence (με διαφορά ο breakaway χαρακτήρας της σειράς) δεν έχει στο πλευρό του κάποια τόσο βαβαβούμ όσο η Sofia Vergara. Αλλά είμαι σίγουρος ότι ο χαρακτήρας του και ο Jay Pritchett, αν ποτέ γνωριζόντουσαν, θα τα έβρισκαν μια χαρά.
Άσε που θα είχε ενδιαφέρον πόσο 'άβολο' θα ήταν να βλέπουμε τον Phil να προσπαθεί να φερθεί ως brother from the hood προκειμένου να κάνει τον Andre 'Dre' Johnson να νοιώσει καλύτερα.
Ουσιαστικά το Black-ish, στο οποίο ξεκινώντας κανείς δεν πόνταρε ότι θα επιβιώσει μετά το 5ο επεισόδιο (αλλά εξελίχθηκε στην 2η πιο πετυχημένη νέα σειρά, πίσω από το ασταμάτητο How to Get Away With Murder), είναι κάτι σαν το σοκολατί spin-off του Modern Family. Η ιστορία μιας οικογένειας που ζει δίπλα στους Dunphys. Εξίσου έξυπνο και υπόγεια ανατρεπτικό (μου άρεσε ιδιαίτερα το επεισόδιο που ο Dre και ο μοναδικός μαύρος συνάδελφός του προσπαθούν -ανεπιτυχώς- να βρουν κάποιο γνωστό αφροαμερικάνο που να μην ξέρουν, για να αποδείξουν στον κρετίνο συνάδελφό τους πόσο ηλίθιο είναι να πιστεύει ότι όλοι οι μαύροι γνωρίζονται μεταξύ τους-και ότι όλοι ξέρουν το Dr Dre ή την Beyonce).
Κάτι που, κατά κάποιους, κάνει το Black-ish να θυμίζει περισσότερο Bill Cosby show παρά Modern Family. Όμως είναι ακόμη νωρίς να το κρίνουμε τόσο αυστηρά. Και, σε προσωπικό επίπεδο, μου αρκεί ότι σε χρόνο dt έχει γίνει το No2 sitcom που ανυπομονώ να κάτσω και να δω μέσα στην εβδομάδα.
http://www.oneman.gr
