Tο 1993, το να έχεις μια κονσόλα στο σπίτι σου σήμαινε ότι έχεις μία
παιχνιδομηχανή. Το 2003 σνόμπαρες το γεγονός ότι αυτή η παιχνιδομηχανή
μπορούσε να καλύψει την ανάγκη σου για ένα DVD ή και Blu-ray player. Το
2013, θα πρέπει να νιώθεις τουλάχιστον άβολα αν βάζεις στο σπίτι σου μία
κονσόλα μόνο και μόνο για να παίζεις παιχνίδια.
Η παρουσίαση του Xbox One ήταν κάτι που αναμενόταν αλλά όχι με ιδιαίτερη ανυπομονησία. Τι άλλο να δεις; Πόσο να αλλάξει το gaming experience σε μία ήδη πάρα πολύ δυνατή σε gaming attributes κονσόλα; Τι καινούρια “εκτός gaming” ιδιαιτερότητα θα έχει για να μας κάνει να βαρεθούμε διαβάζοντας το manual;
Αυτά όμως που φέρνει η νέα κονσόλα και το hardware της,
δεν αλλάζουν απλά τους κανόνες του παιχνιδιού. Αλλάζουν το ίδιο το
παιχνιδι.
Πριν βιαστείς να σκεφτείς ότι κάνουμε μια ξεκάθαρη
διαφήμιση στην κονσόλα, διάβασε λίγο παρακάτω. Γιατί δεν είναι θέμα
δυνατοτήτων και του αν αυτή η κονσόλα μπορεί να καταφέρει τα όσα
ευαγγελίζεται. Το να σου πει κάποιος ότι θα σε πάει στα άστρα δεν
σημαίνει ότι θα το καταφέρει με απόλυτη επιτυχία. Ούτε ότι θα περάσεις
καλά στη βόλτα μαζί του.Είναι πολλά εκείνα τα στοιχεία που αλλάζουν στο πώς διανέμονται και “παίζουν” τα παιχνίδια. Είναι πολλά αυτά που αλλάζουν στο θέμα home entertainement. Και είναι σχεδόν σίγουρο ότι ο ανταγωνισμός θα ακολουθήσει την ίδια πορεία πολύ σύντομα. Σε αυτή την πορεία είναι όλοι ούτως ή άλλως. Απλά εμείς δεν θέλαμε να το καταλάβουμε.
Το τι καινούριο φέρνει σε software, hardware και παιχνίδια η νέα κονσόλα, το έχουν καλύψει ήδη εκτενώς οι συνάδελφοι στο Techgear. Εμείς εξετάζουμε τι αλλάζει στη φιλοσοφία της κονσόλας.
Τα παιχνίδια λειτουργούν σε μία κονσόλα
Κι αν αυτό ακούγεται πολύ φυσιολογικό σε μία μάχη κατά της πειρατείας, η κοινότητα εκείνων που νοικιάζουν παιχνίδια έχει μείνει με το στόμα ανοιχτό. Μαζί τους και οι αλυσίδες ενοικίασης των παιχνιδιών που βλέπουν ένα μεγάλο έσοδο να χάνεται. Πρόβλεψη ακόμα για αυτό δεν υπάρχει.
Η Microsoft βέβαια αναφέρει ότι με το ίδιο δισκάκι μπορεί και ένας δεύτερος χρήστης να εγκαταστήσει το παιχνίδι. Αφού πρώτα πληρώσει το αντίτιμο του παιχνιδιού online. Απλή εξοικονόμηση δίσκων θυμίζει αυτό. Αλλά και μια άβολη στιγμή για κάποιον που δεν το γνωρίζει.
Τα παιχνίδια οικοδομούνται online
Η Microsoft ακολουθώντας τη γενική της φιλοσοφία για το cloud computing, αποφάσισε να δώσει το δικαίωμα στους developers των παιχνιδιών να οικοδομήσουν τα παιχνίδια τους μέσα στο “σύννεφο” της Microsoft, το Azure. Κι αν όχι να τα δημιουργήσουν εξ' ολοκλήρου εκεί αλλά να έχουν μεγάλα πακέτα δεδομένων εκεί και όχι προεγκατεστημένα σε hardware ώστε να μπορούν να τα αλλάζουν και να τα βελτιώνουν με τον καιρό. Κάτι που γίνεται ήδη με επιτυχία στο cloud για τα διάφορα apps στα άλλα software προϊόντα της Microsoft.
Κάτι που όμως σημαίνει ότι στα συγκεκριμένα παιχνίδια που θα έχουν στοιχεία στο cloud, ο χρήστης θα πρέπει να είναι online για να παίξει. Και όπως και να 'χει η φιλοσοφία της εταιρείας απ' ό,τι φαίνεται είναι να στραφεί πολύ προς το cloud. Οπότε πολύ σύντομα η online σύνδεση θα είναι επιβεβλημένη. Λογικό το βρίσκω.
Όχι απλά μια παιχνιδομηχανή
Η Microsoft δεν χτυπάει ξεκάθαρα τους gamers. Δεν προσπαθεί να τους πείσει τόσο πολύ για την ανωτερότητα της κονσόλας της έναντι του ανταγωνισμού. Πουλάει τα extra. Αυτά που στο Xbox 360 τα είχε πετύχει απλά και μόνο χάρη σε online συνεργασίες. Όταν είχε βγει το 360, τα smartphones ήταν σε εμβρυακό στάδιο και το Netflix πουλούσε απλά DVD, δεν στρίμαρε. Απλά μέσα από την online κοινότητα, το Xbox μπορούσε να σου χαρίσει κάποιες τηλεοπτικές σειρές, κάποια apps και κάποιες άλλες ευκολίες. Τώρα αυτά είναι δεδομένα.
Το σχέδιο άλλωστε ήταν η νέα κονσόλα να μπορεί να σου προσφέρει τηλεόραση (όχι μόνο μέσω Netflix και άλλων υπηρεσιών αλλά σαν hardware), να έχει ένα λειτουργικό που να ομοιάζει με εκείνο των smartphones (δεν ξέρω κάποιο λειτουργικό που να μην ακολουθεί πια την τάση) αλλά και μία κάμερα διάδοχο του Kinect σε απόλυτη αρμονία με το σώμα και τις κινήσεις σου.
Το Xbox One τα προσφέρει όλα αυτά. Ένα ολοκληρωμένο πακέτο ψυχαγωγίας, gaming και χαλάρωσης στο σπίτι. Ντύμένα μάλιστα με ένα πέπλι άνεσης. Πόσο πιο εύκολο να είναι δηλαδή το να μπαίνεις σπίτι, να λες το όνομα της κονσόλας και τη σειρά που θες να δεις και το Kinect να το αντιλαμβάνεται και να σε πηγαίνει στο ανάλογο κανάλι;