Με την εκκωφαντική απουσία του Υπουργού «Αντι-Πολιτισμού» - όπως τον αποκάλεσε ο Javier Bardem - δόθηκαν το βράδυ της Κυριακής τα ισπανικά κινηματογραφικά βραβεία Goya για 28η χρονιά στη Μαδρίτη. Σε μια χρονιά που το ισπανόφωνο σινεμά υποφέρει από τις νέες φορολογικές αυξήσεις της ισπανικής κυβέρνησης και την μείωση των θεατών οι ταινίες με τις περισσότερες υποψηφιότητες ήταν αρκετά… χαμηλών τόνων.
Ένα ρετρό road movie ενός καθηγητή αγγλικών που ταξιδεύει μέχρι την Αλμερία για να γνωρίσει τον John Lennon (Vivir es fácil con los ojos cerrados de David Trueba) κατάφερε να κερδίσει 6 από τα 7 βραβεία για τα οποία ήταν υποψήφια. Ένα απ’ αυτά ήταν το πρώτο Goya του εξαιρετικού ηθοποιού Javier Cámara –όσο κι αν φαίνεται περίεργο δεν είχε κερδίσει ποτέ πριν παρά τις 6 συνολικά υποψηφιότητες του. Κάτι αντίστοιχο συνέβη και με τον σκηνοθέτη αυτής της ευχάριστης κωμωδίας David Trueba που πήρε το βραβείο Καλύτερης Ταινίας και Καλύτερης Σκηνοθεσίας λέγοντας πως μέχρι σήμερα είχε μάθει μόνο να χάνει.
Ανάμεσα στις υπόλοιπες ταινίες υποψήφιες για την καλύτερη ταινία ήταν η γεμάτη πληγές ιστορία μιας νέας γυναίκας που πάσχει από διαταραχή προσωπικότητας (La Herida de Fernando Franco) κέρδισε δύο βραβεία, από τα οποία το ένα ήταν της καλύτερης ηθοποιού και το άλλο του καλύτερου νέου σκηνοθέτη.
Η έταιρη κωμωδία ενός γάμου που συμβαίνει ταυτόχρονα με τον τελικό της Εθνικής Ισπανίας στο Μουντιάλ (La gran familia española de Daniel Sanchez Arevalo) έφυγε με μόλις δυο βραβεία από τα 11 για τα οποία ήταν υποψήφια. Το ατμοσφαιρικό ψυχολογικό θρίλερ ενός πολύ... ιδιαίτερου ράφτη (Caníbal de Manuel Martin Cuenca) απέσπασε ένα μόλις βραβείο από τις 8 υποψηφιότητες της και η προβληματική σχέση μιας μητέρας με τον γιό της στην δύσκολη φάση της εφηβείας (15 años y un día de Gracia Querejeta) έμεινε χωρίς κανένα βραβείο.
Όσο κι αν φαίνεται περίεργο όμως τα περισσότερα βραβεία τα κέρδισε μια ταινία που δεν ήταν υποψήφια ούτε για το Γκόγια Καλύτερης Ταινίας, ούτε για την σκηνοθεσία της. Οι Μάγισσες του Zugarramurdi του προηγούμενου διευθυντή της Ακαδημίας Alex de la Iglesia, ο οποίος δεν παραβρέθηκε στην τελετή, έφυγε με 8 αγαλματάκια, τα περισσότερα στις τεχνικές κατηγορίες.
Μια τελετή χωρίς ιδιαίτερες εκπλήξεις και με συχνές αναφορές από τους νικητές στην εξαιρετικά δυσμενή κατάσταση στην οποία βρίσκεται εμπορικά ο ισπανικός κινηματογράφος αλλά και σε κάποια κοινωνικά θέματα (όπως το γυναικών που απαιτούν να αποφασίζουν μόνες τους για τη ζωή τους, έμμεση αναφορά στο νόμο κατά των εκτρώσεων που καίει την ισπανική κοινωνία τον τελευταίο καιρό) πέρασε ευχάριστα αλλά κρατώντας χαμηλό προφίλ, με την επίγνωση όλων ότι ήταν μια συγκρατημένη γιορτή μέσα σε ένα κυκεώνα από προβλήματα.
Αναλυτικά: http://www.rtve.es/noticias/los-goya/ganadores/
Ένα ρετρό road movie ενός καθηγητή αγγλικών που ταξιδεύει μέχρι την Αλμερία για να γνωρίσει τον John Lennon (Vivir es fácil con los ojos cerrados de David Trueba) κατάφερε να κερδίσει 6 από τα 7 βραβεία για τα οποία ήταν υποψήφια. Ένα απ’ αυτά ήταν το πρώτο Goya του εξαιρετικού ηθοποιού Javier Cámara –όσο κι αν φαίνεται περίεργο δεν είχε κερδίσει ποτέ πριν παρά τις 6 συνολικά υποψηφιότητες του. Κάτι αντίστοιχο συνέβη και με τον σκηνοθέτη αυτής της ευχάριστης κωμωδίας David Trueba που πήρε το βραβείο Καλύτερης Ταινίας και Καλύτερης Σκηνοθεσίας λέγοντας πως μέχρι σήμερα είχε μάθει μόνο να χάνει.
Ανάμεσα στις υπόλοιπες ταινίες υποψήφιες για την καλύτερη ταινία ήταν η γεμάτη πληγές ιστορία μιας νέας γυναίκας που πάσχει από διαταραχή προσωπικότητας (La Herida de Fernando Franco) κέρδισε δύο βραβεία, από τα οποία το ένα ήταν της καλύτερης ηθοποιού και το άλλο του καλύτερου νέου σκηνοθέτη.
Η έταιρη κωμωδία ενός γάμου που συμβαίνει ταυτόχρονα με τον τελικό της Εθνικής Ισπανίας στο Μουντιάλ (La gran familia española de Daniel Sanchez Arevalo) έφυγε με μόλις δυο βραβεία από τα 11 για τα οποία ήταν υποψήφια. Το ατμοσφαιρικό ψυχολογικό θρίλερ ενός πολύ... ιδιαίτερου ράφτη (Caníbal de Manuel Martin Cuenca) απέσπασε ένα μόλις βραβείο από τις 8 υποψηφιότητες της και η προβληματική σχέση μιας μητέρας με τον γιό της στην δύσκολη φάση της εφηβείας (15 años y un día de Gracia Querejeta) έμεινε χωρίς κανένα βραβείο.
Όσο κι αν φαίνεται περίεργο όμως τα περισσότερα βραβεία τα κέρδισε μια ταινία που δεν ήταν υποψήφια ούτε για το Γκόγια Καλύτερης Ταινίας, ούτε για την σκηνοθεσία της. Οι Μάγισσες του Zugarramurdi του προηγούμενου διευθυντή της Ακαδημίας Alex de la Iglesia, ο οποίος δεν παραβρέθηκε στην τελετή, έφυγε με 8 αγαλματάκια, τα περισσότερα στις τεχνικές κατηγορίες.
Μια τελετή χωρίς ιδιαίτερες εκπλήξεις και με συχνές αναφορές από τους νικητές στην εξαιρετικά δυσμενή κατάσταση στην οποία βρίσκεται εμπορικά ο ισπανικός κινηματογράφος αλλά και σε κάποια κοινωνικά θέματα (όπως το γυναικών που απαιτούν να αποφασίζουν μόνες τους για τη ζωή τους, έμμεση αναφορά στο νόμο κατά των εκτρώσεων που καίει την ισπανική κοινωνία τον τελευταίο καιρό) πέρασε ευχάριστα αλλά κρατώντας χαμηλό προφίλ, με την επίγνωση όλων ότι ήταν μια συγκρατημένη γιορτή μέσα σε ένα κυκεώνα από προβλήματα.
Αναλυτικά: http://www.rtve.es/noticias/los-goya/ganadores/
www.ispania.gr