Η Ήπειρος προσφέρεται για ταξίδια σε παρθένα μέρη και με αξιοθέατα που θα ονειρευόταν και ο πιο απαιτητικός ταξιδιώτης.
Συρράκο - Καλαρρύτες
Το Συρράκο (ή Σιράκο) είναι χωριό του Ν. Ιωαννίνων, που
ανήκει διοικητικά στον Δήμο Βορείων Τζουμέρκων. Είναι χτισμένο σε μία
πλαγιά του όρους Λάκμος, σε υψόμετρο 1.150 μέτρων. Το Συρράκο στέκεται πάνω από την χαράδρα του ποταμού Χρούσια, παραπόταμου του Καλαρρύτικου και απέναντι του αντικρίζει τα Τζουμέρκα. Οι κοντινότερες πόλεις στο Συρράκο είναι τα Ιωάννινα και η Άρτα που απέχουν 40 λεπτά με μία ώρα ορεινής διαδρομής.
Το Συρράκο είναι ανακηρυγμένος παραδοσιακός οικισμός. Διατηρεί αναλλοίωτη την παραδοσιακή ηπειρώτικη αρχιτεκτονική με τα πετρόχτιστα σπίτια, με στέγες από σχιστόλιθο. Μαζί με τους γειτονικούς Καλαρρύτες είναι τα μόνα χωριά που διατηρούν αυτή την αρχιτεκτονική στα νότια του νομού Ιωαννίνων, κάτι που είναι πιο συνηθισμένο στα βόρεια του νομού στην περιοχή των Ζαγοροχωρίων. Πολλά οικήματα είναι μεγάλα και πλούσια, κάτι που μαρτυρά την οικονομική άνθηση του Συρράκου στο παρελθόν. Ανάμεσά τους ξεχωρίζει το παλιό πέτρινο, τριώροφο σχολείο, το οποίο είναι και το μεγαλύτερο κτίσμα του χωριού.
Στο Συρράκο δεν επιτρέπονται μηχανοκίνητα οχήματα με αποτέλεσμα να διατηρείται άθικτο το παραδοσιακό του χρώμα. Η είσοδος οχημάτων επιτρέπεται μέχρι την είσοδο του χωριού, οπού ένα πέτρινο γεφύρι συνδέει το χωριό με τον σύγχρονο δρόμο.
Οι Καλαρρύτες είναι ορεινός οικισμός που βρίσκεται στις δυτικές πλαγιές της γεωτεκτονικής ζώνης της οροσειράς της Πίνδου του Νομού Ιωαννίνων στην Ήπειρο. Βρίσκεται στο νοτιοανατολικό άκρο του νομού, 56 χλμ. ΝΑ των Ιωαννίνων. Ο οικισμός άκμασε ιδιαίτερα τον 18ο αι. με το εμπόριο (υφαντά, μετάξι από τη Θεσσαλία, ακατέργαστα δέρματα ζώων κ. ά.) και την ανάπτυξη της χειροτεχνίας (έργα σε ασήμι και χρυσό)· κατά την περίοδο αυτή αρκετοί κάτοικοι των Καλαρρυτών διατηρούσαν εμπορικούς οίκους σε πολλά ευρωπαϊκά κέντρα.
Η δομή του οικισμού ακολουθεί το γενικό πρότυπο των ορεινών χωριών που κυριαρχεί στην Ήπειρο, με απλές γεωμετρικές γραμμές, προσαρμοσμένη στον ηπειρωτικό χώρο και κλίμα. Το έδαφος διαμορφώνει και αυτό τη μορφή του. Στους Καλαρρύτες η απότομη πλαγιά και η μεγάλη κλίση της έχει ως αποτέλεσμα τα πρώτα σπίτια στην κορυφή να απέχουν από τα τελευταία που βρίσκονται στο χείλος της χαράδρας, πάνω από 500 μέτρα. Ο οικισμός συγκροτείται γύρω από την κεντρική πλατεία, που συγκεντρώνει όλη τη δραστηριότητα του χωριού, κοινωνική, οικονομική, πολιτισμική και θρησκευτική.
Η γκρίζα πέτρα είναι το κύριο υλικό δόμησης και τα κυρίαρχο αρχιτεκτονικό στοιχείο των σπιτιών του χωριού. Χρησιμοποιείται άφθονη για την οικοδόμηση των σπιτιών, τις στέγες, τα δάπεδα στα κατώγια, τις αυλόπορτες και τις αυλές, το στρώσιμο στα καλντερίμια, την κατασκευή σκέπαστρων για τις βρύσες.
Δύο μνημεία που μπορεί κανείς να επισκεφθεί είναι η εκκλησία του Αγίου Νικολάου, μέσα στον οικισμό και το μοναστήρι της Κηπίνας, λίγα χιλιόμετρα πριν το χωριό, στο δρόμο που έρχεται από την Άρτα και τα Ιωάννινα.
Δρακόλιμνη ( Τύμφης και Σμόλικα )
Με το όνομα Δρακόλιμνη αναφέρονται οι αλπικές λίμνες που σχηματίζονται κυρίως σε βουνά της Ηπείρου. Γνωστότερες δρακόλιμνες είναι η Δρακόλιμνη της Τύμφης, η Δρακόλιμνη του Σμόλικα,
η αλπική λίμνη Γκίστοβα του Γράμμου, οι αλπικές λίμνες Φλέγκες
στο Μαυροβούνι και η αλπική λίμνη Βερλίγκα στον Λάκμο, κοντά στις πηγές
του Αχελώου.
Η μία δρακόλιμνη βρίσκεται σε αλπικό λιβάδι της Τύμφης, σε υψόμετρο 2.050 μ., το σχήμα της είναι ελλειψοειδές και η εκτασή της περίπου 8 στρέμματα, ΒΔ της κορυφής Πλόσκος (2.377 μ.), ΒΑ της κορυφής Αστράκας (2.436 μ.), Ν της μονής Στομίου από την οποία απέχει 3,5 ώρες και ΔΒΔ της κορυφής Γκαμήλα (2.497 μ.), η οποία είναι και η υψηλότερη κορυφή της Τύμφης. Αποτελεί πολυσύχναστο ορειβατικό προορισμό και είναι γνωστή για τους αλπικούς Τρίτωνες που φιλοξενεί στα νερά της. Η λίμνη απέχει 1 ώρα πεζοπορίας από το οργανωμένο καταφύγιο στο διάσελο της Αστράκας και 4 ώρες πεζοπορίας από το Μικρό Πάπιγκο. Η πρόσβαση είναι δυνατή μόνο με τα πόδια.
Η δεύτερη δρακόλιμνη βρίσκεται σε υψόμετρο 2.150 μ., Δ της κορυφής του Σμόλικα (2.637 μ.), του δεύτερου σε ύψος βουνού της Ελλάδας. Ο Σμόλικας εκτείνεται λίγα χιλιόμετρα βόρεια της Τύμφης, με όριο το φαράγγι του Αώου. Στη δρακόλιμνη του Σμόλικα απαντώνται επίσης αλπικοί Τρίτωνες.
Ποταμός Αχέροντας
Ο Αχέρων είναι ποταμός της περιφέρειας Ηπείρου και διασχίζει τους Νομούς Ιωαννίνων, Θεσπρωτίας και Πρεβέζης. Οι πηγές του Αχέροντα είναι πολλές. Οι πρώτες πηγές του προέρχονται από τα χιόνια του όρους Τόμαρος στο Νομό Ιωαννίνων (μέγιστο υψόμετρο 1.986m), και οι άλλες πηγές του προέρχονται από τα όρη Σουλίου και τα όρη Παραμυθιάς Θεσπρωτίας. Σημαντικές πηγές είναι επίσης αυτές του χωριού Βουβοπόταμος κοντά στη Γλυκή. Ο Αχέρων εκβάλλει στο Ιόνιο Πέλαγος, στο χωριό Αμμουδιά του Ν. Πρεβέζης,
όπου σχηματίζει Δέλτα από το οποίο διαμορφώνονται τα δύο κύρια έλη της
περιοχής, το έλος της Σπλάντζας και της Βαλανιδορράχης. Ο Αχέρων
λόγω της παράδοσης και της περιβαλλοντικής αξίας προσελκύει πλήθος
επισκεπτών από τις πηγές έως και τις εκβολές του. Το μήκος του ανέρχεται
στα 52 χιλιόμετρα ενώ από τα νερά του αρδεύονται περίπου 85.000 στρέμματα, εκ των οποίων 28.000 βρίσκονται στο Ν. Θεσπρωτίας και 57.000 στο Νομό Πρεβέζης. Εναλλακτικά ο Αχέροντας ήταν γνωστός και ως Μαυροπόταμος, Φαναριώτικος ή Καμαριώτικο ποτάμι.
Η ονομασία του ποταμού Αχέροντα προέρχεται από τη λέξη «άχος» που σημαίνει θλίψη αναφερόμενη στη θλίψη του θανάτου. Αχέρων είναι ο Ποταμός χωρίς χαρά, ο ποταμός της θλίψης. Στην αρχαιότητα πίστευαν ότι ο Αχέρων αποτελεί τον ποταμό εκείνο, τον διάπλου του οποίου έκανε ο «ψυχοπομπός» Ερμής παραδίδοντας τις ψυχές των νεκρών στον Χάροντα για να καταλήξουν στο βασίλειο του Άδη. Η κάθε ψυχή, περνώντας από το πορθμείο του Χάροντα, έπρεπε να δώσει από έναν οβολό για τη μεταφορά.
Στον Αχέροντα λαμβάνουν χώρα διάφορες δραστηριότητες όπως το κανό, το καγιάκ, το ράφτινγκ και τα άλογα, ενώ υπάρχει η δυνατότητα διάσχισης του ποταμού μέχρι τις εκβολές του στην Αμμουδιά, με κατάλληλο σημείο κατάβασης τα Στενά. Επίσης με κατάλληλο εξοπλισμό πραγματοποιείται και διάσχιση του φαραγγιού του Αχέροντα.
Ζαγοροχώρια
Το Ζαγόρι είναι περιοχή στην οροσειρά της Πίνδου, στην Ήπειρο, στη βορειοδυτική Ελλάδα. Στην περιοχή υπάρχουν 46 οικισμοί τα αποκαλούμενα Ζαγοροχώρια, τα οποία είναι διάσπαρτα στους πρόποδες της Πίνδου. Έχει έκταση περίπου 1,000 τετραγωνικά χιλιόμετρα
και σχήμα ανεστραμμένου ισόπλευρου τριγώνου. Η νότια κορυφή του
τριγώνου αγγίζει την πρωτεύουσα της περιφέρειας Ιωάννινα, η νοτιοδυτική
πλευρά σχηματίζεται από το όρος Μιτσικέλι (1,810 μ), ο
ποταμός Αώος και το όρος Τύμφη αποτελούν τη βόρεια πλευρά και η
νοτιοανατολική πλευρά ακολουθεί τον ποταμό Βάρδα στο Μαυροβούνι (2,100
μ) κοντά στο Μέτσοβο. Ο πληθυσμός της περιοχής είναι περίπου 3700 άτομα και η πρώτη μαρτυρία ανθρώπινης παρουσίας στην περιοχή χρονολογείται πριν 17.000 ως 10.000 χρόνια.
Τα χωριά είναι χτισμένα γύρω από μια κεντρική πλατεία, που λέγεται επίσης μεσοχώρι (κέντρο του χωριού), με μια μεγάλη εκκλησία, ένα πλάτανο και μια δημόσια κρήνη. Πλακόστρωτα δρομάκια και μονοπάτια συνδέουν το υπόλοιπο χωριό. Κάθε επιμέρους γειτονιά έχει μια μικρότερη εκκλησία.
Καρδιά του Εθνικού Δρυμού Βίκου-Αώου, το Φαράγγι του Βίκου, είναι το μεγαλύτερο και πιο γραφικό από τα φαράγγια του Ζαγορίου.
Tο Φαράγγι του Βίκου συλλέγει τα νερά πολλών μικρών ποταμών που καταλήγουν στον ποταμό Βοϊδομάτη, που ρέει μέσα στο φαράγγι. Tο Φαράγγι του Βίκου με 990 μέτρα βάθος είναι ένα από τα βαθύτερα στον κόσμο, στην πραγματικότητα το βαθύτερο σε αναλογία με το πλάτος του. Tο Φαράγγι του Βίκου είναι επίσης χώρος μεγάλου επιστημονικού ενδιαφέροντος, γιατί βρίσκεται σε σχεδόν παρθένα κατάσταση και είναι παράδεισος για απειλούμενα είδη και περιέχει πολλά και ποικίλα οικοσυστήματα.
Αμβρακικός Κόλπος ( Κορωνησία - Κόπραινα )
Ο Αμβρακικός κόλπος είναι ένας από τους
μεγαλύτερους κλειστούς κόλπους της Ελλάδας. Η είσοδος του κόλπου είναι
στο στενό πέρασμα μεταξύ του Ακτίου (από την πλευρά
της Αιτωλοακαρνανίας) και της Πρέβεζας. Ο κόλπος πήρε το όνομά του από
την αρχαία Αμβρακία, πόλη κτισμένη στον ποταμό Άραχθο, στη θέση της σημερινής Άρτας. Στον κόλπο χύνουν τα νερά τους οι ποταμοί Λούρος και Άραχθος.
Ο Αμβρακικός είναι το "μεγαλύτερο υγροτοπικό σύστημα" της Ελλάδας και αποτελεί ένα "μωσαϊκό υγροτοπικών συστημάτων" που το συνθέτουν λιμνοθάλασσες, καλαμιώνες, δάση και αλμυρόβαλτοι. Αποτελεί ένα από τα πιο σημαντικά οικοσυστήματα στον χώρο της Μεσογείου. Εδώ διαχειμάζει περίπου το 1/3 του συνολικού πληθυσμού των υδρόβιων πουλιών της χώρας μας. Στη λιμνοθάλασσα Τσουκαλιό φωλιάζουν περίπου 35 ζευγάρια του σπάνιου και απειλούμενου αργυροπελεκάνου. Τα ζεστά, ρηχά και πλούσια σε φερτές ύλες νερά είναι το ιδανικό μέρος για αναπαραγωγή πάρα πολλών ειδών της θαλάσσιας πανίδας.
Η Κορωνησία είναι ένα χωριό του νομού Άρτας, στον Αμβρακικό κόλπο με 165 μόνιμους κατοίκους (απογραφή 2011) και απέχει περίπου 25 χιλιόμετρα από την πόλη της Άρτας. Βρίσκεται στο μικρό νησί Πέρα Νησί, το οποίο όμως είναι γνωστό συνολικά ως Κορωνησία.
Απάνεμοι κολπίσκοι, ατέλειωτοι καλαμιώνες, βάλτοι, έλη, κατάφυτα τοπία, αλλά και γραφικά ψαροχώρια. Ένας τόπος που δεν φημίζεται τόσο για τις ελκυστικές παραλίες του όσο για το σημαντικό οικοσύστημα που φιλοξενεί. Το πλούσιο σε βλάστηση περιβάλλον, τα ακύμαντα νερά με τις ιδιαίτερες ψαρόβαρκες, οι κατάφυτες νησίδες και εν γένει το φυσικό ανάγλυφο της περιοχής και το ήπιο κλίμα μαγεύουν τον ταξιδιώτη.
Η Κόπραινα ή Κόπρενα είναι περιοχή του Αμβρακικού κόλπου στο μεταίχμιο Ηπείρου και Στερεάς Ελλάδας. Διοικητικά ανήκει στον Δήμο Ν. Σκουφά, τον νοτιότερο της Περιφερειακής Ενότητας Άρτας, στα σύνορα με την Αιτωλοακαρνανία. Βρίσκεται στα ανατολικά των εκβολών του ποταμού Βωβού, στα νοτιοδυτικά της λιμνοθάλασσας του Αγρίλου.
Η Κόπραινα ήταν λιμάνι στο Αμβρακικό κόλπο της ευρύτερης περιοχής της Άρτας και της Αιτωλοακαρνανίας με σημαντική εμπορική κίνηση από τη Βυζαντινή εποχή και καθ' όλη τη διάρκεια της Τουρκοκρατίας μέχρι και τις αρχές του 20ού αιώνα. Μέχρι το 1940, το λιμάνι έσφυζε από οικονομική και εμπορική κίνηση. Μετά όμως το Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, το λιμάνι εγκαταλείφθηκε εντελώς λόγω του μεγαλύτερου λιμανιού της Πρέβεζας που βρίσκεται πιο κοντά στο Ιόνιο πέλαγος και απορρόφησε όλη την κίνηση.
Σήμερα έχουν γίνει αναστηλώσεις στα παλιά κτίρια και το μέρος παρουσιάζει μεγάλο ενδιαφέρον για τον επισκέπτη.
- Εκεί βρίσκεται το Μουσείο Φυσικής Ιστορίας του Αμβρακικού κόλπου, που λειτουργεί με τη φροντίδα της Εταιρείας Ανάπτυξης Αμβρακικού (ΕΤ.ΑΝ.ΑΜ.).
- Το κτίριο του φάρου που χτίστηκε το 1907 σήμερα λειτουργεί σαν Μουσείο το οποίο εγκαινιάστηκε τον Οκτώβριο του 2000. Χρηματοδοτήθηκε απ Το μουσείο βασικά στεγάζεται στο σπίτι του φαροφύλακα το οποίο βρίσκεται δίπλα στον Πετρόκτιστο φάρο με ύψος πύργου 9 μέτρων και εστιακού ύψους 12 μέτρων.
